تحليلي بر ضرورتهاي طراحي بيمارستان سبز با رويكرد معماري پايدار

در ميان انواع فضاهاي معماري، هيچ فضايي مانند مراكز درماني در محل تلاقي دو مقوله علم پزشكي و هنر قرار نمي گيرد و در بين فضاهاي معماري، طراحي هيچ فضايي مانند مراكز درماني از اهميت بالايي برخوردار نمي باشد. زيرا چنين فضاهاي درماني از جمله فضاهايي است كه بر حالات روحي افراد تاثير مي گذارد و طراحي ضعيف اين محيط ها، مي تواند سبب تشديد اختلالات رفتاري و اضطراب در آنها گردد. امروزه در طراحي بيمارستان، عملكردگرايي بخش عمده اي از تفكّر طرّاحي را به خود اختصاص مي دهد، به نحوي كه توجّه به كيفيّات محيطي و تاثيرات چشمگير آن بر روند درمان بيماران، و كاهش اضطراب در آن ها نقش كمتري را ايفا مي كند. لذا هدف از انجام اين پژوهش، تغيير ديدگاه طراحان در طرّاحي و بررسي و ارائه ي راهكارهايي در رابطه با طرّاحي فضاي سبز در مراكز درماني مي باشد، تا بتواند در ارتقاء كيفيّت محيطي بيمارستان مؤثر واقع بوده و در نتيجه باعث تسريع در روند بهبود بيماران و كاهش اضطراب در آن ها شود. در اين راستا اين پژوهش بصورت مرور جامع و با جستجو در سايت‌هاي سازماني و پايگاه‌هاي اطلاعاتي الكترونيكي معتبر داخلي و خارجي به منظور شناسايي الگوهاي بيمارستان سبز انجام شده است تا با معرفي اين رويكرد جديد در طراحي مراكز درماني، شناخت سازمان هاي بين المللي مرتبط با معماري سبز بيمارستاني و پروسه دريافت عنوان معماري سبز از اين سازمان ها مي باشد زيرا به صرف رعايت اوليه اصول معماري سبز، نمي توان يك بيمارستان و يا هر بنايي ديگري را معماري سبز ناميد. به نظر ميرسد در كشور ما نيز يك طرح جامع عملي براي بهبود نقاط ضعف در دستيابي به معيارهاي بيمارستان سبز الزم ميباشد و توجه ناكافي به راهبردهاي حفظ محيط زيست، عدم وجود آموزش كافي در زمينه محيط زيست ميتواند از مهمترين موانع در دستيابي به معيار هاي بيمارستان سبز باشد. لذا آموزش مستمر به كليه كاركنان و تالش براي دريافت مجوز رسمي بيمارستان سبز و دريافت گواهينامه از موسسات معتبر بين المللي و يا از استانداردهاي در حال تدوين ملي توصيه مي شود