بررسي تاثيرات گردشگري بر پايداري اقتصادي و رشد اقتصادي شهرها،‌ نمونه موردي: شهر مشهد

گردشگري به عنوان يك فعاليت بازرگاني، نقش و اهميت به‌سزايي در رشد و توسعه‌ اقتصادي كشورها به ويژه كشورهاي در حال توسعه دارد. عوامل متعددي نظير امكانات، تسهيلات، وسايل ارتباط جمعي، حمل و نقل، جاذبه‌هاي تاريخي، زيارتي، اطلاعات فني و مانند آنها بر فعاليت گردشگري تأثيرگذار است. اين امر نشان مي‌دهد كه اين بخش داراي‌ ارتباط تنگاتنگي با ديگر بخشهاي اقتصادي كشور بوده و به شدت از روابط خارجي و مناسبات بين‌المللي متأثر است. از سويي گسترش گردشگري بر درآمد ملي، ارزي، اشتغال و ديگر شاخصهاي كلان اقتصادي كشور نيز تأثيرگذار است. در اين مقاله با نگرش به اهميت اقتصادي گردشگري، به بررسي جايگاه اين فعاليت در اقتصاد كشور پرداخته مي‌شود. ابتدا عملكرد بخش گردشگري از طريق بررسي تأثير آن بر متغيرهاي كلان اقتصادي طي برنامه سوم توسعه را مورد بحث قرار مي‌دهيم. در ادامه، نظري اجمالي به سياستهاي گردشگري در برنامه چهارم توسعه داشته و چگونگي تداوم روند توسعه اين بخش در طول اين برنامه بررسي مي‌شود. در پايان با جمع‌بندي و نتيجه‌گيري، به‌ جايگاه اين بخش در روند توسعه اقتصادي كشور پرداخته خواهد شد. همچنين ارتباط بين گردشگري و پايداري اقتصادي شهرها بررسي شده و راهكارهايي در اين رابطه مورد اشاره قرار مي گيرد