ارزيابي ميزان ارتباط شفابخشي منظر باغ ايراني با فضاهاي باز شهري

منظر شفابخش به عنوان محيطي مطلوب جهت كاهش تنش و افزايشآرامش د ر فضاهاي متراكم و آشفته شهري امروزي مي تواند بر سطح سلامت افراد تأثيرگذار باشد . به طوري كه اين مناظر به لحاظ برخورداري از ويژگي هايي، قابليت كاهش تنش و فشار عصبي، ايجاد آرامش و بازگرداني وضع سلامت را خواهند د اشت. به همين سبب هدف اين تحقيق شناخت چگونگي ارتباط ميان مؤلفه هاي شفابخشي منظر باغ ايراني و مؤلفه هاي كيفيت (مطلوبيت) و شفابخشي فضاهاي باز شهري به منظور كاستن از تنش هاي محيطي ساكنين شهرها مي باشد . روش تحقيق به دو صورت اكتشافي و همبستگي بوده و از فن مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه به جهت جمع‌آوري اطلاعات ميداني بهره گرفته شده است. جامعه آماري تحقيق استفاده كنندگان از پارك هاي شهري ساخته شده براساس اصول باغ ايراني مي باشند و نمونه هاي مورد مطالعه در اين پژوهش استفاده كنندگان از بوستان باغ ايراني ده ونك تهران و باغ ايراني گوهردشت كرج مي باشند . نمونه گيري به صورت هدفمند بوده و تعداد 110 پرسشنامه در ميان افراد توزيع شده است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه مؤلفه رنگ با مقدار ميانگين 4.37 بيشترين تأثيرگذاري را بر شفابخشي منظر در باغ ايراني داشته و نيز مؤلفه رايحه با مقدار ميانگين 2.76 داراي كمترين ميزان تأثير مي باشد . نتايج ديگر تحقيق مبني بر آن است كه مؤلفه رايحه، آب، گياه و نور با تمامي محركهاي كيفي فضاهاي باز شهري داراي ارتباط هستند. مؤلفه رنگ با تمامي محركهاي كيفي به جز حس مشاركت ارتباط داشته؛ هم چنين مؤلفه موسيقي تنها با محرك كيفي تحريك حواس داراي ارتباط مي باشد .