مطالعه‌اي بر سيستم ذخيره‌سازي انرژي هواي فشرده

افزايش استفاده و به‌كارگيري سيستم‌‌هاي انرژي تجديدپذير به‌دليل مداوم‌نبودن دسترسي به منابع تجديدپذير، نيازمند ذخيره‌‌سازي انرژي است. سيستم ذخيره‌سازي انرژي هواي فشرده يكي از سيستم‌هاي ذخيره‌سازي انرژي است كه به‌علت مزاياي متعدد آن در سال‌هاي اخير بيش‌تر مورد‌توجه قرار گرفته است. در مقاله حاضر، ابتدا اهميت و جايگاه سيستم ذخيره‌سازي انرژي هواي فشرده در مقايسه با ديگر سيستم‌‌هاي ذخيره‌‌سازي انرژي بررسي و سپس خلاصه‌‌اي از تاريخچه اين سيستم بيان شد. در ادامه، انواع سيستم ذخيره‌سازي انرژي هواي فشرده دسته‌‌بندي شد و برخي خصوصيات، مزايا و معايب آن‌‌ بررسي گرديد. سيستم‌‌هاي ذخيره‌سازي انرژي هواي فشرده از نظر استفاده از حرارت به سه دسته معمولي، آدياباتيك (بي‌دررو) و ايزوترمال (هم‌‌دما) تقسيم مي‌شوند. همچنين مي‌توان اين سيستم‌ها را از نظر ظرفيت آن‌ها به سه دسته كوچك، متوسط و بزرگ‌مقياس تقسيم كرد. در‌اين‌بين، سيستم‌‌هاي كوچك‌مقياس ‌‌به‌‌دليل مزيت‌‌هاي فني و اقتصادي، مانند كنترل بهتر اتلاف حرارت و كاهش هزينه‌‌هاي سرمايه‌‌اي و تعمير و نگه‌‌داري، مورد‌توجه بيش‌‌تري قرار گرفته است. همچنين به‌منظور تحليل انرژي سيستم، يك سيستم ذخيره‌سازي انرژي هواي فشرده دياباتيك، مدل‌سازي و شبيه‌سازي نرم‌افزاري شد و مورد بررسي قرار گرفت.