فراواني مراقبت‌هاي پرستاري از مسير دسترسي به عروق بيماران تحت همودياليز

زمينه و هدف: همودياليز به عنوان يك درمان حياتي نيازمند مسير دسترسي به عروق مناسب است. كوتاهي در مراقبت از اين مسير منجر به از بين رفتن كارايي آن در مدت زماني كوتاه مي شود. مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني مراقبت هاي پرستاري از مسير دسترسي به عروق بيماران تحت همودياليز انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه ي مقطعي حاضر به روش تمام شماري بر روي پرستاران (20 نفر) و بيماران (120 نفر) تحت همودياليز مراجعه كننده به بخش همودياليز بيمارستان شهيد بهشتي بابل در سال 1394 انجام شد. پژوهشگر چگونگي مراقبت هاي پرستاري از مسير دسترسي به عروق بيماران را با استفاده از چك ليست محقق ساخته مورد بررسي قرار داد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي تحت نرم افزار آماري 16 SPSS انجام شد. يافته ها: : از 14 مراقبت، پوشيدن دستكش و ماسك، تزريق بلوس به موقع هپارين، شستشوي لاين ها، كنترل مكرر فشارخون، شستشوي كامل لاين ها، برگشت كامل خون به بدن در پايان همودياليز و پوشاندن استريل محل ورود سوزن در 100 درصد موارد اجرا شده بود. مراقبت هاي مربوط به رعايت دور مناسب دستگاه در هنگام شروع دياليز (81/66%)، رعايت فاصله سوزن با فيستول (75/83%)، نگه داشتن صحيح محل سوزن بعد از خروج آن (75%)، رعايت فاصله كافي بين سوزن ها (54/17%)، كنترل فشارخون در پايان دياليز (50%) و تغيير دادن محل سوزن در بين دو جلسه ي همودياليز (27/5%) در حين مراقبت رعايت نشده بودند. نتيجه گيري: يافته ها نشان داد از ميان مراقبت هاي پرستاري برخي مراقبت هاي مربوط به شروع و پايان دياليز مورد بي توجهي پرستاران قرار گرفته اند. پيشنهاد مي شود برنامه هايي براي آموزش مداوم و بازآموزي پرستاران در زمينه مراقبت از محل دسترسي عروقي بيماران همودياليزي تدوين شود.