عنوان مقاله :
تبيين فرايند ملاقات از بيمار در بخشهاي مراقبت ويژه بزرگسالان
پديد آورندگان :
طيبي ، زهرا دانشگاه علوم پزشكي البرز - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري , دهقان نيري ، ناهيد دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات مراقبتهاي پرستاري و مامايي، دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري ويژه و مديريت پرستاري , بريمنژاد ، ليلي دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات مراقبتهاي پرستاري , نبي امجد ، رضا دانشگاه علوم پزشكي البرز - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري
كليدواژه :
ملاقات از بيمار , بخش مراقبت ويژه , ايران , گراندد تئوري
چكيده فارسي :
زمينه: ملاقات از بيمار بستري در بخش مراقبت ويژه، امروزه به عنوان يكي از جنبههاي مهم مراقبت بيمار محور تعريف مي شود، با اين حال ملاقات محدود به عنوان سياست غالب در بخش هاي مراقبت ويژه بسياري از بيمارستانهاي ايران و جهان اجرا مي شود. مطالعات بسيار محدودي كه در ايران انجام شده است، اطلاعات جامع و دقيقي از فرايند جاري ارائه نمي نمايد و بيانگر ابعاد پديده ملاقات نيست. لذا اين مطالعه با هدف تبيين فرايند ملاقات از بيمار در بخش هاي مراقبت ويژه بزرگسالان انجام شد. روش پژوهش: مطالعه حاضر يك مطالعه كيفي با رويكرد گراندد تئوري است كه از سال 1390 الي 1392 به طول انجاميده است. دادهها با استفاده از مصاحبههاي عميق نيمه ساختار يافته، مشاهده، تحليل اسناد و مدارك و يادداشتهاي در عرصه جمعآوري شد. مشاركت كنندگان اوليه اين مطالعه، پرستاران بخش هاي مراقبت ويژه و ملاقات كننده ها بودند كه در ادامه و با توجه به روند ظهور داده ها در رويكرد نمونه گيري نظري، بيماران، پزشكان و يك پرستار بخش عمومي نيز وارد مطالعه شدند. در مجموع 29 مصاحبه با 27 نفر انجام شد. دادههاي حاصل بر اساس نسخه 2008 كوربين و اشتراوس در سه سطح مفاهيم، زمينه و فرايند، تحليل شدند. يافته ها: مفهوم محوري اين پژوهش حفظ منطقه امن نام گرفت. طبقات اصلي فرهنگ و ماهيت آيسييو زمينه پديده ملاقات را شكل دادند و طبقه اصلي الگوهاي حفظ كنترل بيانگر فرايند شكل گرفته در اين مطالعه بود. طبقه اصلي انتظار نيز ، ملاقات را از ديدگاه بيماران و ملاقات كنندگان در درون و بيرون بخش تبيين نمود. نظريه پايه منتج از اين مطالعه، تئوري حفظ منطقه امن است كه بيانگر پاسخ هاي پرستاران و تلاش آنها براي مديريت و كنترل آيسييو در فرايند ملاقات از بيمار است كه در بستري از فرهنگ عمومي، فرهنگ سازمان و ماهيت آيسييو شكل مي گيرد. نتيجه گيري: يافتههاي اين مطالعه نشان داد كه اگر چه حمايت و محافظت از بيمار يكي از پررنگترين استدلال هاي محدوديت ملاقات از سوي پرستاران مشاركت كننده در اين مطالعه عنوان شد، اما تلاش براي حفظ كنترل برروي بخش و به ويژه حفظ حريم عملكردي پرسنل محوري ترين مفهوم در فرايند جاري ملاقات است. دروني نشدن رويكرد كل نگر و عدم تاكيد بر مراقبتهاي بيمار محور و خانواده محور منجر به بروز الگوهايي مي شود كه نتيجه آن توجه صرف به بعد جسمي بيمار و تلاش براي حفظ شرايط كنترل شده آيسييو است.
عنوان نشريه :
نشريه دانشگاه علوم پزشكي البرز
عنوان نشريه :
نشريه دانشگاه علوم پزشكي البرز