بررسي توليد بيوسورفاكتانت توسط كنسرسيوم باكتريايي جدا شده از خاك آلوده به مواد نفتي

آسنفتن، يكي از اجزاي طبيعي نفت خام و تركيبي مقاوم در برابر تجزيه و سرطانزا است. زيست پالايي كه تكنيك استفاده از ريزجانداران زنده جهت تجزيه و معدني كردن آلاينده ها است، براي حذف آلودگي هاي مقاوم محيطي نظير آسنفتن استفاده مي شود. تجزيه كامل هيدروكربن ها نتيجه فعاليت تركيبي از گونه هاي مختلف ريزجانداران بوده كه به عنوان كنسرسيوم شناخته مي شود. از سوي ديگر، حلاليت كم آلاينده هاي نفتي عامل محدود كننده زيست پالايي است. به همين دليل اخيراً استفاده از كنسرسيوم هاي باكتريايي توليد كننده بيوسورفاكتانت، جهت افزايش دسترسي زيستي آلاينده هاي نفتي، در فرآيند زيست پالايي بسيار مورد توجه قرار گرفته است. در مطالعه حاضر، با استفاده از غني سازي خاك آلوده به مشتقات نفتي، باكتري هاي تجزيه كننده آسنفتن جداسازي و سپس با بررسي ميزان كشش سطحي محيط حاوي جدايه ها، انواع جدايه هاي باكتريايي مولد بيوسورفاكتانت غربال شدند. پس از شناسايي جدايه ها، تجزيه آسنفتن توسط جدايه هاي منفرد انتخابي، كنسرسيوم آن ها و بيوسورفاكتا نت هاي استخراج شده از جدايه ها در دو محيط كشت و خاك بررسي شد. نتايج نشان داد كه دو جدايه AP3 و BM1 علاوه بر توانايي تجزيه آسنفتن، مولد بيوسورفاكتانت بوده و به ترتيب 72.2 و 54% و كنسرسيوم حاصل از آن ها نيز 100% از آلاينده را در محيط محلول تجزيه مي كنند. بيوسورفاكتانت استخراج شده از جدايه AP3 در تجزيه آسنفتن مؤثرتر از بيوسورفاكتانت حاصل از جدايه BM1 عمل كرد. ميزان تجزيه آسنفتن در خاك توسط جدايه AP3 و كنسرسيوم به ترتيب 64.7 و 75.7% بوده و استفاده از بيوسورفاكتانت AP3 به همراه كنسرسيوم نيز موجب تجزيه كامل آسنفتن شد. شناسايي جدايه ها نشان داد كه AP3 به ميزان 100 درصد با سويه Bacillus velezensis CR-502(T) و جدايهBM1  99.5 درصد با سويهPseudomonas putida ATCC 12633 مطابقت دارد. بنابراين، استفاده از كنسرسيوم و كاربرد بيوسورفاكتانت به همراه آن، در مقايسه با تلقيح جدايه منفرد موجب بهبود تجزيه زيستي آسنفتن شد.