بررسي پيامد كاربرد آنتي بيوتيك ها بر فراواني باكتري ها و قارچ هاي بومي خاك تيمار شده با بهسازهاي آلي و كاني

امروزه كاربرد گسترده پادزيست ها در پزشكي براي درمان بيماري هاي مردم و در كشاورزي و دامپزشكي، مايه آلودگي آب و خاك گرديده و پيامد منفي بر ريزجانداران خاك و تندي فرآيندهاي زيستي داشته است. در اين پژوهش پيامد رها شدن پادزيست هاي پركاربرد در خاك (جنتامايسين، اكسي تتراسايكلين و پني سيلين) در اندازه هاي گوناگون (50، 100 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم خاك خشك) با و بدون بهسازهاي آلي و كاني (كود گاوي، بيوچار و نانوزئوليت) بر فراواني قارچ ها، باكتري ها، كليفرم ها و شناسه هاي پايداري و بازگشت پذيري آنها در سه بازه زماني 7-1، 30-7 و 90-30 روز در دوره گرماگذاري 90 روزه در قالب طرح اسپليتفاكتوريل ارزيابي شد كه بهساز بكاررفته كرت اصلي و گونه پادزيست و اندازه كاربرد آن به عنوان فاكتورهاي آزمايش بودند. شناسه هاي پايداري و بازگشت پذيري نيز براي گروه هاي ميكروبي برآورد گرديد. بر پايه برآوردهاي آزمايش، افزودن پادزيست ها و در ميان آنها جنتامايسن مايه كاهش فراواني ريزجانداران شد. از سوي ديگر خاك هاي داراي بهساز كود گاوي بيشترين لگاريتم فراواني قارچي را در بازه زماني 7-1 داشت كه از ديدگاه آماري ناهمانندي چشمگيري با خاك هاي داراي بيوچار نداشت. در بازه 30-7 روز، فراواني همه باكتري ها در تيمارهاي كاربرد پادزيست به گونه چشمگيري افزايش پيدا كرد كه اندازه افزايش براي پادزيست جنتامايسين و اكسي تتراسايكلين، بؤيژه در اندازه هاي بيشتر كاربرد در برابر در كاربرد پادزيست پني سيلين بالاتر بود. در بازه هاي زماني 30-7 و 90-30 روز، تيمارهاي بهره گيري از بهساز كود گاوي و پادزيست هاي جنتامايسين و اكسي تتراسايكلين در اندازه هاي كاربرد 100 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم بيشترين اندازه لگاريتم فراواني باكتري هاي روده اي را داشتند. رو هم رفته اين پژوهش نشان داد كه كاربرد بهسازها بويژه كود گاوي و زغال آن مي تواند از پيامد زهري پادزيست ها كاسته و مايه افزايش شناسه هاي پايداري و بازگشت پذيري فراواني ريزجانداران در خاك گردد.