نقش تعاملي سرمايه روان‌شناختي و سرمايه ‌اجتماعي بر تعهد ‌سازماني و آموزش ‌اثربخش اعضاي هيأت علمي

زمينه و هدف: سرمايه روان‌شناختي مفهوم جديدي در حوزه روان‌شناسي مثبت‌گرا است كه نقش مهمي در سلامت ادراكي و روان‌شناختي فرد ايفا مي‌كند. اين پژوهش با هدف تعيين رابطه و پيش‌بيني تعهد سازماني و آموزش اثربخش از طريق سرمايه روان‌شناختي با توجه به نقش تعديل‌ كننده سرمايه اجتماعي صورت گرفت.   روش كار: تحقيق توصيفي حاضر از نوع همبستگي بود و براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسش‌نامه‌هاي استاندارد و محقق ‌ساخته استفاده شد. جامعه آماري شامل كليه اعضاي هيأت ‌علمي دانشگاه علوم ‌پزشكي تبريز (650 نفر) بود كه طبق جدول Morgan ،240 نفر از آنان به صورت تصادفي ‌طبقه‌اي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي Pearson و رگرسيون چندگانه تعديل ‌كننده در نرم‌افزار آماري SPSS استفاده گرديد.   يافته‌ها: يافته‌ها حاكي از معني‌دار بودن روابط بين متغيرهاي پژوهش بود. همچنين نقش تعاملي سرمايه روان‌شناختي و سرمايه اجتماعي بر تعهد سازماني و آموزش اثربخش اعضاي هيأت‌ علمي دانشگاه علوم‌ پزشكي تأييد شد؛ به اين صورت كه براي استادان با سرمايه اجتماعي بالا، افزايش سرمايه روان‌شناختي با افزايش تعهد سازماني و آموزش اثربخش همراه بود.   نتيجه‌گيري : نتايج حاصل شده بر ضرورت بازشناسي نقش تعاملي سرمايه روان‌شناختي و سرمايه اجتماعي بر تعهد سازماني و آموزش اثربخش تأكيد دارد.