بررسي رويكردهاي يادگيري و ارتباط آن با ويژگي‌هاي دموگرافيك دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه علوم پزشكي كرمان در سال 1393

زمينه و هدف: يكي از مسايل مهم در تفاوت هاي فردي دانشجويان، رويكردهاي يادگيري آنان مي باشد. رويكردهاي يادگيري روش هايي هستند كه ياد گيرنده به وسيله آن ها اقدام به انتخاب اطلاعات و يكپارچه سازي آن ها مي كند. شناسايي رويكردهاي يادگيري دانشجويان و برنامه ريزي آموزشي در جهت آن ها، منجر به پيشرفت تحصيلي دانشجويان مي شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي رويكردهاي يادگيري و تعيين ارتباط آن با ويژگي هاي دموگرافيك دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه علوم پزشكي كرمان بود. روش كار: اين پژوهش از نوع توصيفي، تحليلي و همبستگي بود و بر روي 400 نفر از دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه علوم پزشكي كرمان كه به صورت تصادفي انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسش نامه اي داراي دو بخش اطلاعات دموگرافيك و رويكردهاي يادگيري بود. داده ها با استفاده از آمار توصيفي (توزيع فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و آمار تحليلي (آزمون هاي ANOVA و 2c) در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: رويكرد عمقي، سطحي و سطحي عمقي در دانشجويان تحصيلات تكميلي به ترتيب 5/70، 5/23 و 0/6 درصد بود. همچنين، در ميان ويژگي هاي دموگرافيك مشاركت كنندگان، رويكردهاي يادگيري دانشجويان با شغل آن ها ارتباط معني داري را نشان داد (032/0 = P) و با ويژگي هاي ديگر آنان ارتباطي نداشت. نتيجه گيري: بيشترين رويكرد يادگيري در دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه علوم پزشكي كرمان، رويكرد عمقي مي باشد كه بين اين رويكرد با شغل دانشجويان ارتباط معني داري مشاهده شد؛ به طوري كه ميزان آن در افراد غير شاغل بيشتر بود. اين نتايج براي دانشگاه و استادان مفيد است.