تحليلي بر روند مراجعات دانشجويان به مركز مشاوره دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز

زمينه و هدف: بررسي روند تغيير مشكلات دانشجويان مراجعه كننده به مركز مشاوره دانشگاه، مي تواند به مديران در شناسايي مشكلات و چاره انديشي براي حل آن ها كمك كند. در مطالعه حاضر روند مراجعات دانشجويان به مركز مشاوره دانشگاه در طول 7 ترم تحصيلي مورد ارزيابي قرار گرفت. روش كار: در اين مطالعه گذشته نگر، علل مراجعه دانشجويان به مركز مشاوره دانشگاه در يك دوره زماني بررسي گرديد. داده ها از بايگاني مركز مشاوره دانشگاه جمع آوري شد و با استفاده از آزمون 2c در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. از درصد و فراواني براي توصيف داده ها استفاده گرديد. يافته ها: از 2130 دانشجوي مورد بررسي، 9/28 درصد مذكر و 1/71 درصد مؤنث با ميانگين سني 5/3 ± 39/22 سال (طيف سني 3818 سال) بودند. ميزان مراجعه دانشجويان در طول اين مدت، رابطه اي خطي و روندي كاهشي را نشان داد. بيشترين علل مراجعه دانشجويان به مركز مشاوره در طي اين دوره زماني به ترتيب شامل مشكلات سازشي فردي (0/31 درصد)، رواني عاطفي (5/26 درصد)، آموزشي (9/18 درصد)، خانوادگي ازدواج (8/15 درصد) و ساير علل مراجعه (8/7 درصد) بود. انواع مشكلات دانشجويان در طول اين مدت در تمامي حيطه ها به جز »ساير علل مراجعه « روند كاهشي داشت. نتيجه گيري: بيشترين علل مراجعه دانشجويان به مراكز مشاوره در اين دوره زماني، مشكلات سازشي فردي و رواني عاطفي بود و مراجعه دانشجويان به مراكز مشاوره از يك روند خطي پيروي مي كرد و در بيشتر حيطه ها كاهش يافت.