بررسي تأثير ارايه بازخورد در آموزش باليني بر علاقمندي به رشته تحصيلي فراگيران

زمينه و هدف: عوامل متعددي در كنار هم باعث ايجاد رضايت از رشته تحصيلي در افراد مي شود. چه بسا تنها نبود يك عامل از مجموع اين عوامل، مي تواند از ايجاد رضايت در فرد بكاهد يا حتي او را در زمره افراد ناراضي از رشته خود قرار دهد. رضايت از تحصيل سازه تأثيرگذاري در جريان تعليم و تربيت است كه شامل ادراك دانشجويان از برنامه هاي آموزشي، شرايط لازم براي جامعه و همچنين، رفتار و راهنمايي معلم مي باشد. از آن جا كه يادگيري ارتباطي قوي با رضايت از رشته تحصيلي دارد، پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير استفاده از بازخورد بر علاقمندي به رشته تحصيلي، انجام شد. روش كار: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي دو گروهي بود و بر روي تمامي دانشجويان پرستاري ترم 7 دانشكده هاي پرستاري و مامايي شهرستان هاي اراك و شازند كه در نيم سال اول تحصيلي 941393 كارآموزي در عرصه خود را در بخش هاي PostCCU (Post coronary care unit) بيمارستان اميركبير شهر اراك مي گذراندند، انجام شد. قرارگيري زيرگروه ها در دو گروه مطالعه (مداخله و شاهد) به صورت تصادفي انجام گرفت. دانشجويان هر گروه به زيرگروه هاي 7 و 8 نفره تقسيم شدند و هر گروه دوره كارآموزي را به مدت چهار هفته در شيفت صبح انجام داد. براي تعيين تأثير اين دو روش، پس از اتمام هر دوره كارآموزي، پرسش نامه توسط همه دانشجويان تكميل و نتايج آن مقايسه گرديد. يافته ها: 17 نفر (4/94 درصد) از دانشجويان گروه مداخله به رشته پرستاري علاقمند بودند و تنها 1 نفر (3/3 درصد) از آنان نسبت به اين رشته، اعلام عدم علاقه كرد. در اين زمينه بين گروه شاهد و مداخله اختلاف آماري معني داري مشاهده شد (007/0 P). نتيجه گيري: به طور كلي مي توان گفت، بازخوردهايي كه در طول كارآموزي به دانشجويان ارايه مي شود، توانسته است ميزان رضايت از رشته را در دانشجويان پرستاري افزايش دهد.