بررسي تأثير آموزش به روش شبيه‌سازي بر عملكرد پرستاران در احياي نوزادان در بيمارستان فريده بهبهاني

زمينه و هدف: كاركنان پرستاري با يادگيري اصول صحيح احياي نوزاد، مي توانند از آسفيكسي و مرگ نوزادان جلوگيري نمايند. بنابراين، مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش به روش شبيه سازي و فيلم برداري به طور همزمان بر عملكرد پرستاران در احياي نوزادان انجام گرديد. روش كار: در اين مطالعه تجربي، 40 نفر از كاركنان پرستاري با استفاده از روش تصادفي سازي ساده به تيم هاي دو نفره تقسيم شدند. سطح دانش قبل و بعد از مداخله با آزمون كتبي بررسي گرديد. محيط شبيه سازي و سناريوسازي جهت بررسي عملكرد قبل و بعد از مداخله، مورد استفاده قرار گرفت و فيلم برداري در تمام مراحل احيا از تيم ها انجام شد. قبل از آموزش هر تيم، گروه آزمايش فيلم خود را مشاهده نمود و از طريق تحليل خطاها، تمرين بر مانكن و مشاهده فيلم آموزشي احيا (٢٠١١) آموزش ديد و سپس دو مربي آموزش دهنده احيا به فيلم ها به صورت دو سو كور با چك ليست استاندارد نمره دادند. داده ها با استفاده از آزمون هاي Independent t، Paired t، اندازه هاي تكراري و ضريب همبستگي Pearson در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: سطح دانش گروه شاهد و آزمايش به ترتيب 9 و 10 نمره افزايش يافت كه اين اختلاف معني دار نبود (830/0 = P). در حيطه عملكرد نيز قبل از آموزش تفاوت معني داري مشاهده نشد (109/0 = P)، اما يك ماه پس از آموزش، وجود اختلاف معني دار بين عملكرد دو گروه (001/0 P)، تأثير آموزش در گروه آزمايش را نشان داد. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه استفاده از شبيه سازي و فيلم برداري به طور هم زمان براي آموزش، تأثير بيشتري در فرايند يادگيري خواهد داشت. پس بهتر است براي آموزش از هر دو روش استفاده گردد تا تأثير بيشتري داشته باشد.