عوامل مؤثر بر يادگيري و رشد مهارت‌هاي باليني درس داروشناسي از ديدگاه دانشجويان رشته پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تبريز

زمينه و هدف: آموزش داروشناسي براي رشته پرستاري جهت كسب مهارت هاي لازم در زمينه مراقبت هاي دارويي بيماران انجام مي شود و كسب اين مهارت ها يكي از صلاحيت هاي ضروري حرفه پرستاري به شمار مي رود. مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل مؤثر بر يادگيري و رشد مهارت هاي باليني درس داروشناسي از ديدگاه دانشجويان رشته پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام شد. روش كار: اين پژوهش، يك مطالعه توصيفي بود كه در دانشگاه علوم پزشكي تبريز سال 1393 صورت گرفت. 200 نفر از دانشجويان رشته پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تبريز به صورت نمونه گيري در دسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طريق پرسش نامه محقق ساخته جمع آوري گرديد كه داراي 6 حيطه شامل صلاحيت باليني مربي، صلاحيت آموزشي مربي، ارتباطات بين فردي مربي، محيط آموزش باليني، برنامه ريزي آموزشي و عوامل مربوط به دانشجو بود. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي MannWhitney و KruskalWallis مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: از ديدگاه دانشجويان، صلاحيت باليني مربي با ميانگين نمره 33/0 plusmn; 32/2 از مجموع 3 نمره، بيشترين و محيط آموزش باليني با ميانگين نمره 39/0 plusmn; 13/2، كمترين تأثير را بر يادگيري و رشد مهارت هاي باليني درس داروشناسي داشت. نتيجه گيري: مورد توجه قرار دادن و تقويت ويژگي هاي مدرسان و به كارگيري مدرسان با صلاحيت باليني و آموزشي مناسب مي تواند نقش موثري در يادگيري مراقبت دارويي داشته باشد. از طرفي، توجه به ويژگي ها و انگيزاننده هاي دانشجويان در كسب اهميت و ضرورت تحصيل دانش، ارايه راهكارهاي افزايش يادگيري باليني دانشجويان و مناسب سازي محيط بالين مي تواند فرايند يادگيري مراقبت دارويي را تسهيل و تقويت نمايد.