بررسي عوامل استرس‌زا محيط بالين دانشجويان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشكي دزفول

زمينه و هدف: آموزش باليني مهم ترين بخش در آموزش پرستاري است كه به لحاظ اهميت، به عنوان قلب آموزش حرفه اي پرستاري شناخته مي شود. از اين رو، مطالعه حاضر با هدف تعيين عوامل استرس زا محيط بالين دانشجويان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشكي دزفول در سال 1394 انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي، 234 دانشجوي پرستاري و اتاق عمل ترم 2 به بالا كه حداقل 1 واحد كارآموزي باليني را سپري كرده بودند، به صورت سرشماري وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل اطلاعات دموگرافيك و پرسش نامه محقق ساخته عوامل استرس زا محيط بالين بود. براي توصيف نمونه ها از نرم افزار آماري SPSS و آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار) و تحليلي Spearman استفاده شد. يافته ها: بيشترين حيطه استرس زا در دانشجويان دختر و پسر مربوط به احساسات ناخوشايند و كمترين حيطه مربوط به حيطه ارتباطات بين فردي بود. سؤالي كه بالاترين نمره را به خود اختصاص داد، درمان ناكافي و نيمه كاره بيماران به علت فقر بود و دادن داروهاي خوراكي از حيطه اقدامات باليني سؤالي بود كه كمترين نمره را به دست آورد. نتيجه گيري: به منظور كاهش ميزان استرس دانشجويان گروه علوم پزشكي و به وجود آوردن شرايط لازم براي يادگيري مهارت هاي باليني در آن ها، توصيه مي شود كه خدمات مشاوره اي و كارگاه هاي آموزش روش هاي سالم مبارزه با استرس براي دانشجويان و مربيان برگزار شود تا بدين وسيله بتوان از اثرات مخرب جسمي و رواني استرس بر دانشجويان گروه علوم پزشكي جلوگيري كرده و يادگيري را در آن ها افزايش داد.