تأثير آموزش به روش شبيه‌سازي بر ميزان آگاهي و مهارت دانشجويان رشته پرستاري در احياي قلبي- ريوي

زمينه و هدف: نزديك كردن شرايط يادگيري به شرايط واقعي، مي تواند باعث يادگيري بيشتر مفاهيم آموخته شده شود. با استفاده از روش شبيه سازي در آموزش بسياري از موارد حياتي از جمله احياي قلبي ريوي به دانشجويان رشته پرستاري، مي توان آن ها را براي مواجهه با شرايط واقعي آماده نمود. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف تأثير آموزش به روش شبيه سازي بر ميزان آگاهي و مهارت دانشجويان رشته پرستاري در احياي قلبي ريوي انجام شد. روش كار: اين مطالعه به روش نيمه تجربي همراه با مراحل پيش آزمون و پس آزمون صورت گرفت. نمونه هاي مطالعه 30 نفر در نظر گرفته شد. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش نامه پژوهشگر ساخته بود. داده ها قبل و بعد از آموزش جمع آوري گرديد و با استفاده از آزمون هاي Paired t و ANOVA در نرم افزارSPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نمرات آزمون آگاهي قبل از آموزش، 16/0 ± 50/10 بود؛ در حالي كه بعد از انجام آموزش به 18/0 ± 60/17 افزايش يافت. همچنين، مهارت دانشجويان قبل از آموزش 74/4 ± 50/11 گزارش شد و بعد از آموزش به 17/2 ± 47/18 ارتقا پيدا كرد؛ به طوري كه تفاوت آماري معني داري بين نمرات آزمون ها قبل و بعد آموزش مشاهده شد (030/0 = P). نتيجه گيري: روش شبيه سازي باعث افزايش آگاهي و مهارت دانشجويان مي شود. در نتيجه، مديران پرستاري در بهره گيري از اين روش آموزشي بايد توجه بيشتري داشته باشند.