كاربرد الگوي Kirkpatrick در ارزشيابي برنامه آموزشي پيشگيري از مصرف خودسرانه داروها در زنان

زمينه و هدف: مصرف خودسرانه دارو از معضلات حاد بهداشتي است. آموزش پيشگيري از آن اهميت زيادي دارد. اگر آموزش، تغييرات لازم را در شركت كنندگان ايجاد نمايد، اثربخش مي باشد. مطالعه حاضر با استفاده از مدل كرك پاتريك (Kirkpatrick) به ارزشيابي برنامه آموزشي پيشگيري از مصرف خودسرانه داروها در زنان پرداخت. روش كار: اين مطالعه از نوع ارزشيابي برنامه بر اساس الگوي Kirkpatrick بود كه روي 88 نفر از زنان انجام شد. از روش نمونه گيري خوشه اي استفاده گرديد. ابزار جمع آوري اطلاعات، دو پرسش نامه محقق ساخته و DREEM (Dundee ready education environment measure) مبتني بر الگوي Kirkpatrick بود كه روايي و پايايي آن محاسبه شد. آموزش گروه آزمون طي يك ماه صورت گرفت. ميزان اثربخشي آموزش بر حسب اختلاف معني دار نمرات حيطه هاي واكنش، يادگيري و رفتار در پيش آزمون و پس آزمون دو گروه آزمون و شاهد انجام گرديد. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و تحليلي در نرم افزار آماري SPSS مقايسه و تجزيه تحليل شد. يافته ها: ميانگين نمره مطلوبيت ادراكات سطح واكنش به صورت درك محيط يادگيري 06/7 ± 81/44، توانايي علمي 11/4 ± 50/31، شرايط اجتماعي 54/3 ± 50/22، جو آموزش 46/7 ± 10/43 و آموزش دهنده 20/5 ± 37/41 به دست آمد. اختلاف معني داري بين ميانگين تغيير آگاهي و بين ميانگين تغيير نگرش بعد از آموزش در سطح دوم و نيز بين ميانگين تغيير رفتار در سطح سوم گروه آزمون و شاهد بر اساس آزمون Independent t وجود داشت (001/0 P). نتيجه گيري: دوره آموزشي پيشگيري از مصرف خودسرانه دارو بر اساس ارزشيابي Kirkpatrick، تغييرات مؤثر ايجاد نمود و اثربخشي مناسب داشت.