آموزش پزشكي مبتني بر شواهد و مهارت ارايه و كيفيت گزارش صبحگاهي دانشجويان پزشكي (يك مطالعه اقدام‌پژوهي)

زمينه و هدف: گزارش صبحگاهي از جمله روش هاي رايج، مفيد و ارزشمند آموزش باليني در سطح دنيا محسوب مي شود. اين روش هنگامي كه بر مبناي پزشكي مبتني بر شواهد ( Evidencebased medicine يا EBM ) اجرا گردد، نقش مؤثرتري در يادگيري دانشجويان پزشكي ايفا مي نمايد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش EBM بر مهارت ارايه و كيفيت گزارش صبحگاهي از ديدگاه دانشجويان پزشكي انجام شد. روش كار: اين مطالعه به صورت تحقيق در عمليات بود و 80 نفر به روش نمونه گيري آسان، از بين كارورزان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شاهرود انتخاب شدند و در كارگاه سه روزه آشنايي با EBM با تأكيد بر چگونگي ارايه گزارش صبحگاهي شركت نمودند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش نامه پژوهشگر ساخته اي بود كه اعتبار آن با نظر متخصصان و پايايي آن با محاسبه ضريب Cronbach cent;s alpha مورد تأييد قرار گرفت. پرسش نامه قبل از شروع و بعد از اجراي پژوهش در اختيار دانشجويان قرار داده شد و نتايج دو مرحله با هم مقايسه گرديد. داده ها با استفاده از آزمون هاي 2c و t در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: از 80 كارورز شركت كننده در طرح، 22 نفر ( 5/27 درصد) مذكر و بقيه مؤنث بودند. ميانگين دوره كارورزي گذرانده شده توسط كارورزان 5/6 ± 5/10 ماه (با دامنه 316 ماه) بود. ميانگين امتياز كيفيت گزارش صبحگاهي به طور معني داري از 6/25 ± 3/90 در شروع مطالعه به 3/30 ± 8/132 افزايش يافت (001/0 = P). تغييرات معني داري در امكانات اينترنت پرسرعت، امكانات رايانه اي و به روز شدن منابع علمي جديد و در دسترس، ميانگين تعداد كارورزان شركت كننده در جلسه، ميانگين حضور تعداد آنكال هاي شب قبل، شركت منظم استادان، شركت منظم كارورزان، شركت منظم و به موقع گرداننده بحث، ميزان شركت فعال كارورزان در بحث، نقش مؤثر استادان حاضر در جلسه، چگونگي انتخاب بيماران، چگونگي بحث در خصوص قسمت هاي مختلف بيمار، پيگيري بيماران معرفي شده قبلي و نقش مثبت مديران گروه ها قبل و بعد از آموزش EBM مشاهده شد. نتيجه گيري: برگزاري گزارش هاي صبحگاهي بر اساس EBM در دوره كارورزي در اين دانشگاه، در حد مطلوبي بود و مي تواند به شكل مؤثري منجر به ارتقاي كيفيت آموزش، حضور منظم و مفيدتر استادان به ويژه متخصصان آنكال، شركت فعال تر دانشجويان در بحث هاي گروهي و در نتيجه، ارتقاي آموزش مراقبت ها و به روزتر شدن اطلاعات استادان باليني گردد، اما به دليل شناخت ناكافي دانشجويان و برخي از استادان از روش استفاده از EBM، تشكيل كلاس هاي آموزشي در اين خصوص براي استادان و دانشجويان ضروري به نظر مي رسد.