ارزيابي آگاهي و عملكرد دانشجويان كارشناسي پرستاري در مورد مراقبت مبتني بر شواهد

زمينه و هدف: مراقبت مبتني بر شواهد، در سال هاي اخير به عنوان يكي از شايستگي هاي ضروري فارغ التحصيلان رشته پرستاري شناخته شده است. از آن جايي كه دانشجويان سال آخر پرستاري در آستانه فارغ التحصيلي قرار دارند، توجه به عوامل مؤثر در به كارگيري مراقبت مبتني بر شواهد در آينده حرفه اي آن ها و تأكيد بر برنامه ريزي آموزشي جهت تقويت اين شايستگي، ضروري است. اين مطالعه با هدف ارزيابي آگاهي و عملكرد دانشجويان سال آخر رشته پرستاري در مورد مراقبت مبتني بر شواهد انجام گرفت. روش كار: پژوهش حاضر، يك مطالعه توصيفي تحليلي بود كه به شيوه مقطعي در دانشكده پرستاري و مامايي كرمان در سال 1394 انجام شد. داده ها با استفاده از نسخه فارسي پرسش نامه آگاهي و عملكرد دانشجويان پرستاري در مورد مراقبت مبتني بر شواهد، از 43 دانشجوي سال آخر رشته پرستاري جمع آوري شد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي (درصد، ميانگين و انحراف معيار) و تحليلي (ضريب همبستگي Pearson و آزمون ANOVA) در ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ SPSS مورد ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﯿﻞ قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشان داد كه اكثر دانشجويان (5/53 درصد) آگاهي خوبي در مورد مراقبت مبتني بر شواهد داشتند. ميانگين كل امتيازات آگاهي دانشجويان 34/3 ± 25/12 به دست آمد؛ در حالي كه عملكرد اكثر آنان (2/51 درصد) ضعيف و ميانگين كل امتيازات عملكرد، 85/7 ± 28/17 بود. بين آگاهي و عملكرد دانشجويان ارتباط مثبت و مستقيمي وجود داشت (56/0 = r). نتيجه گيري: بين آگاهي و عملكرد دانشجويان در مورد مراقبت مبتني بر شواهد شكاف وجود دارد؛ چرا كه با وجود آگاهي خوب در مورد مراقبت مبتني بر شواهد، عملكرد آن ها ضعيف مي باشد. پيشنهاد مي شود با برنامه ريزي صحيح، بازنگري در برنامه آموزشي و ايجاد يك محيط مناسب آموزشي براي دانشجويان پرستاري به عنوان پرستاران آينده، بستر مناسبي براي ارتقاي مراقبت مبتني بر شواهد و در نهايت، پيوند تئوري و عمل فراهم گردد.