ارتباط هوش اخلاقي با خشم در پرستاران تأمين اجتماعي

مقدمه : پرستاران با توجه به شغل حساس خود در معرض انواع استرس هاي كاري قرار دارند و اين خود منجر به بروز بعضي رفتارها ازجمله خشم و خشونت مي شود.خشم يكي از هيجانات پيچيده انسان و پاسخي طبيعي به ناكامي ها و بدرفتاري ها است.از طرفي عدم مهار خشم مي تواند روابط بين فردي را مختل كند.هوش اخلاقي بعنوان منشوري براي راهنمايي رفتار انسان و تصميم گيري درباره آنچه درست و نادرست است عمل مي كند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط هوش اخلاقي با خشم در پرستاران طراحي و اجرا گرديد. روش كار :اين پژوهش به صورت توصيفي-همبستگي بر روي 140 پرستار بيمارستان هاي تامين اجتماعي گنبد و گرگان از طريق سرشماري انجام شد. جمع آوري داده ها توسط پرسشنامه هوش اخلاقي(لنيك و كيل )و خشم( AGQ ) جمع آوري شد كه اطلاعات بعد وارد نمودن در نرم افزار اماري SPSS-16توسط امار توصيفي(جداول، ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي(آزمون ضريب همبستگي پيرسون، تي مستقل و آناليزواريانس) تجزيه و تحليل شد. يافته ها: در اين پژوهش چنين استنباط شد كه ميان ميزان هوش اخلاقي 18.7+ 148.1 و خشم13.3+ 68.5 از نظر آماري ارتباط معني داري وجود دارد(p 0/01)طوري كه با افزايش ميزان هوش اخلاقي و خشم كم تر مي شود. همچنين در اين بررسي نشان داده شد كه ميان مشخصات هوش اخلاقي و خشم با مشخصات دموگرافيك ارتباط معني داري وجود ندارد. بحث : نتايج نشان داد با بهبود و ارتقاء هوش اخلاقي مي توان ميزان خشم در پرستاران را كاهش داد. لذا مسئولين و سوپروايزران بيمارستاني مي توانند با برنامه ريزي و برگزاري دوره ها و كارگاه هاي مربوط به مسائل اخلاقي و ارتباطي ضمن افزايش هوش و نگرش اخلاقي پرستاران از ايجاد كشمكش و تضادبين پرستاران با بيماران و همكاران پيشگيري كنند..