اصول اخلاق پزشكي از ديدگاه ابن سينا و زكرياي رازي و مقايسۀ آن با اصول اخلاقي فيزيوتراپي مدرن

مقدمه: از ديدگاه اسلام، اخلاق امري نشأت گرفته از عقل، وحي و شهود مي باشد. اخلاق پزشكي غربي ريشه در سوگند نامه بقراط كه بنياد اصلي اخلاق پزشكي مي ‌باشد؛ دارد. يكي از شاخه هاي اصلي رشته پزشكي فيزيوتراپي است. اين رشته قدمتي معادل دانش پزشكي دارد. پزشكان از قديم از آب درماني و ماساژ در درمان بيماري استفاده مي كرده اند. روش كار: هدف مقاله، بررسي اخلاق پزشكي از ديدگاه زكرياي رازي و ابن سينا با توجه به نوشته هاي آنها و مقايسه با كدهاي اخلاق فيزيوتراپي آمريكا مي ‌باشد. اين مقاله به بررسي مباحث عمده در اخلاق پزشكي اسلامي و اخلاق در فيزيوتراپي نوين با مرور كتب پزشكان مسلمان در زمان شكوفايي تمدن اسلامي و اساسنامه‌ ها و كتاب هاي متعددي كه در سال‌ هاي اخير در زمينۀ اخلاق فيزيوتراپي مدرن تنظيم گرديده مي ‌پردازد. يافته‌ ها: در كدهاي اخلاق فيزيوتراپي شآن بيمار محوريت دارد. ابن سينا به سه محور عملكرد پزشكي، پژوهش ‌هاي پزشكي و نگرش و اعتقاد به اسلام و اصول اخلاقي اشاره كرده است. مهم ترين معيارهاي اخلاق پزشكي از ديدگاه زكرياي رازي، رعايت موازين اخلاقي در حرفۀ پزشكي و رعايت موازين اخلاقي در امور پژوهشي مي ‌باشد. كدهاي اخلاق انجمن فيزيوتراپي آمريكا شامل: درمان بيماران، مشورت، آموزش، تحقيق و مديريت مي ‌باشد. نتيجه گيري: با توجه به اينكه در متون اسلامي توجه خاصي به اخلاق گرديده، مي ‌توان با اخذ مشتركات دو نگرش (بيمار محوري) متون اخلاق پزشكي كارآمدتر ارائه نمود. بررسي كدهاي اخلاق انجمن فيزيوتراپي آمريكا نشان مي‌ دهد موارد ذكر شده در آن در كتب انديشمندان ايراني در دوران شكوفايي تمدن اسلامي وجود داشته است.