تحليل شدت، مدت و بزرگي خشكسالي هيدرولوژيكي با استفاده از توابع كاپولا (مطالعۀ موردي: حوضۀ آبخيز كل مهران و بندر سديج)

همبستگي ميان مشخصه‏هاي خشكسالي زياد است. تحليل‏هاي تك‌متغيرۀ خشكسالي قادر به وارد كردن تأثيرات اين همبستگي در محاسبات نيستند. بنابراين، بهترين روش براي پايش خشكسالي، تحليل هم‌زمان مشخصه‏هاي آن است. هدف از ‌تحقيق حاضر، بررسي خشكسالي هيدرولوژيكي در حوضۀ آبخيز كل مهران و بندر سديج است. به اين منظور، از توابع كاپولاي تجربي براي محاسبۀ تابع توزيع تجمعي رواناب و محاسبۀ شاخص كمبود هم‌زمان (JDI) استفاده شد. بعد از محاسبۀ JDI، سه مشخصۀ شدت، مدت و بزرگي خشكسالي استخراج شده و كاپولاهاي تئوري خانوادۀ ارشميدسي و بيضوي بر آنها برازش داده شد. سپس، كوپل سه‌متغيرۀ مشخصه‏هاي خشكسالي صورت پذيرفت. نتايج بررسي JDI و SRI-12 در منطقۀ مطالعه‌شده نشان داد شاخص كمبود هم‌زمان، براي پايش خشكسالي هيدرولوژيكي مناسب است و تخمين دقيق‏تري نسبت به SRI-12 از خشكسالي مي‏دهد. نتايج نشان داد دورۀ بازگشت سه‌متغيرۀ هم‌زمان مقادير بزرگ‌تري را نسبت به دورۀ بازگشت سه‌متغيرۀ شرطي نشان مي‏دهد. بنابراين، احتمال هم‌زمان يا شرطي با مقادير زياد و يا كم دورۀ بازگشت، براي پيش‌آگاهي از وقايع خشكسالي بسيار بااهميت است، چرا كه با كم‏برآورد يا بيش‌برآورد خطر خشكسالي، در بررسي تأثير منفي خشكسالي بر منابع طبيعي، رطوبت خاك و كيفيت آب، بسيار كارا هستند. در مجموع، كاپولاهاي چندبعدي مي‏توانند روشي مطمئن براي حل رابطۀ پيچيده و غيرخطي بين مشخصه‏هاي خشكسالي و ارائۀ يك شاخص جامع خشكسالي فراهم كنند.