ارزيابي تعادل اكوسيستمي در حكم‌راني تلفيقي آب و غذا با استفاده از رويكرد بازيگر‌مدار انطباقي

كاستي‏هاي حكم‏راني تك‏بخشي، لزوم مراجعه به حكم‏راني تلفيقي آب و غذا براي دستيابي به توسعۀ پايدار را افزايش داده است. در ‌پژوهش حاضر رويكردي توسعه داده شده است كه حكم‏راني آب و غذا را به‏‏صورت جامع و با استفاده از اصول حكم‏راني پايدار ارزيابي مي‏كند. شكست‏هاي موجود در حوضۀ آبخيز ميناب و نبود چارچوب عملي براي ارزيابي و تحليل حكم‏راني جامع آب و غذا پژوهش حاضر را ضروري ساخته است. تدوين اصول حكم‏راني پايدار آب و غذا با بهره‏گيري از پژوهش‏هاي موجود در زمينۀ حكم‏راني پايدار و اهداف توسعۀ ‏پايدار انجام شد. بر اين اساس در پژوهش حاضر، در مجموع 12 اصل و 69 شاخص براي حكم‏راني پايدار آب و غذا تدوين شد. داده‏هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه و مصاحبۀ حضوري با 40 نفر از بازيگران مؤثر در حكم‏راني آب و غذا به دست آمد. نتايج پژوهش حاضر‌ نشان داد ‌2.89 درصد از شاخص‏ها وضعيت مطلوب و 97.11 درصد نيز وضعيتي نامطلوب دارند. نمرۀ تعادل اكوسيستمي ‏حكم‏راني آب و غذا 2.56 از 5 است و با توجه به نمرۀ 3 به عنوان وضعيت مطلوب، نارسايي‏هاي موجود در ساختار كنوني حكم‏راني آب و غذا را گوشزد مي‏كند. پژوهش پيش رو چالش‏هاي حكم‏راني تلفيقي آب و غذا مانند مشاركت مؤثر ذي‌نفعان و تعادل اكوسيستمي بوم‏سازگان ‏طبيعي را نشان مي‌دهد و به تعادل اكوسيستمي حكم‏راني آنها كمك مي‏كند. با توجه به رويكرد ارائه‌شده، ساختار حكم‏راني موجود در مناطق گرم و خشك كه وابستگي زياد به كشاورزي و آب زيرزميني دارند، از نظر بازيگر‏مدار و انطباقي بودن قابل ارزيابي است.