آموزش مهارت‌هاي زندگي بر بهزيستي روانشناختي و سرمايه روانشناختي در پرستاران بيمارستان شهيد بهشتي شهر ياسوج

زمينه و هدف: شغل پرستاري به دليل استرس‌زا بودن موجب كاهش بهزيستي روانشناختي و سرمايه روانشناختي مي‌شود. آموزش مهارت‌هاي زندگي به عنوان يك روش آموزشي مي‌تواند سلامت عمومي‌‌و كيفيت زندگي پرستاران را ارتقاء دهد. هدف از اين پژوهش تعيين و بررسي آموزش مهارت‌هاي زندگي بر بهزيستي روانشناختي و سرمايه روانشناختي در پرستاران بيمارستان شهيد بهشتي شهر ياسوج بود. روش بررسي: اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمايش و كنترل مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه پرستاران خانم بيمارستان شهيد بهشتي شهر ياسوج مي‌باشند، در پژوهش حاضر براي تعيين نمونه از روش نمونه‌گيري تصادفي با جايگزيني تصادفي استفاده شده است و از بين پرستاران خانم 70 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. از اين تعداد به طريق زوج و فرد، آزمودني‌ها در دو گروه آزمايش و كنترل(هر گروه 35 نفر) جايگزين شدند، جهت گردآوري داده‌ها از پرسشنامه بهزيستي روانشناختي ريف و پرسشنامه استاندارد سرمايه اجتماعي استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد ميانگين نمرات بهزيستي روانشناختي و سرمايه روانشناختي در گروه آزمايش در مرحله پس آزمون در مقايسه با مرحله پيش آزمون افزايش داشته است همچنين نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه ميانگين نمره سرمايه روانشناختي، بهزيستي روانشناختي بين قبل و بعد از مداخله تفاوت آماري معني‌داري وجود داشت (0/05 p). نتيجه‌گيري: آموزش گروهي مهارت‌هاي زندگي مي‌تواند در افزايش بهزيستي روانشناختي، سرمايه روانشناختي و كيفيت زندگي پرستاران اثربخش باشد. به نظر مي‌رسد كه آموزش مهارت‌هاي زندگي مي‌تواند به عنوان يك روش مداخله‌اي مناسب براي ارتقاي سرمايه روانشناختي و بهزيستي روانشناختي پرستاران به كار رود.