رابطه دشواري در تنظيم هيجان با كيفيت زندگي همسران جانبازان: نقش واسطه‌اي عواطف مثبت و منفي

زمينه و هدف: پيامدهاي گسترده جنگ بر سلامت روان، بهزيستي و كيفيت زندگي جانبازان و خانواده هاي آنها تا مدت‌ها پس از اتمام جنگ ادامه دارد. هدف از انجام اين پژوهش، تعيين و بررسي نقش واسطه اي عواطف مثبت و منفي در رابطه بين دشواري در تنظيم هيجان و كيفيت زندگي در همسران جانبازان بود. روش بررسي: اين مطالعه يك پژوهش توصيفي‌ـ تحليلي، از نوع طرح‌هاي همبستگي است كه در انجام آن از روش مدل يابي معادلات ساختاري يا مدل يابي علّي، استفاده شده است. جامعه آماري شامل كليه همسران جانبازان شهرستان نورآباد ممسني بودند كه از ميان آنها 215 نفر به شيوه نمونه‌گيري در دسترس، با در نظر گرفتن شرايط ورود و خروج پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل برنامه عاطفه مثبت و منفي، مقياس كيفيت زندگي و مقياس دشواري در تنظيم هيجان بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون ومدل سازي معادلات ساختاري انجام گرفت. روابط غير مستقيم نيز از طريق روش بوت‌ـ استراپ تحليل گرديد. يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داد كه تمامي ضرايب مسيرهاي بين متغيرها و كيفيت زندگي معني دار بودند. در اين مدل، روابط دشواري در تنظيم هيجاني با كيفيت زندگي منفي و معني داري بود. هم‌چنين رابطه معني داري بين دشواري در تنظيم هيجان و عواطف مثبت و منفي با كيفيت زندگي به دست آمد(P 0.001). شاخص هاي برازندگي نشان دادند كه مدل با داده ها برازش قابل قبولي دارد.نتايج ضرايب مسيرهاي غيرمستقيم، با استفاده از روش بوت استراپ نشان داد كه دشواري در تنظيم هيجان به صورت غيرمستقيم و به واسطه عواطف مثبت و منفي با كيفيت زندگي همسران جانبازان معني دار مي باشد. نتيجه گيري: مدل پژوهش حكايت از برازش مناسب و قابل قبول با داده هاي به دست آمده داشت و روابط ساختاري مفروض تأييد شدند. براساس نتايج حاصل، دشواري در تنظيم هيجان به واسطه عواطف مثبت و منفي با كيفيت زندگي در همسران جانباز قابل پيش بيني است.