مطالعه اثر پارامترهاي عملياتي بر زمان مرگ شمارنده گايگر-مولر با استفاده از مدل وقفه‌ناپذير به روش دو-چشمه

اين مقاله اثر پارامترهاي عملياتي از قبيل درجه حرارت محيط و ولتاژ اعمالي بر زمان مرگ يك شمارنده گايگر-مولر از نوع ديواره نازك با استفاده از مدل وقفه پذير و روش دو- چشمه استاندارد بررسي شده است. مطالعات تجربي با استفاده از چشمه هاي Cs137 و 90Sr در ولتاژهاي بين ولت600 تا 800 ولت و در بازه ي دمايي 27 تا 70 درجه سانتي گراد انجام شده است.نتايج  بررسي ها براي ولتاژ اعمالي نشان مي دهند كه رفتار زمان مرگ برحسب ولتاژ را مي توان در سه ناحيه مجزا دسته بندي كرد. در ناحيهI (ولتاژهاي ولتاژهاي پايين) زمان مرگ با افزايش ولتاژ كاهش مي يابد، در ناحيه II (ولتاژهاي نزديك به ولتاژ كارشمارنده)، زمان مرگ تقريبا ثابت است. در ناحيهIII ) ولتاژهاي بالاتر از 740 ولت) با افزايش ولتاژ، زمان مرگ بطور كند و خطي افزايش مي يابد. تغييرات زمان مرگ  برحسب ولتاژ  در ناحيهI  بيشتر از ناحيه​​ III است. ناحيهII با حداقل زمان مرگ و كمترين تغييرات نسبت به ولتاژ اعمالي بهترين منطقه عملياتي است. مطالعات نشان مي دهند ميزان تغييرات زمان مرگ و ميزان گستردگي فلات زمان مرگ ( ناحيه II) براي چشمه 137Cs و چشمه 90Sr متفاوت است. زمان مرگ با استفاده از چشمه  137Csبين 58 تا 78 ميكرو ثانيه و با استفاده از چشمه 90Sr  بين 79 تا 130 ميكرو ثانيه بدست آمد. بطور كلي براي هريك از نواحي I، II و III تغييرات زمان مرگ برحسب ولتاژ براي چشمه90Sr نسبت چشمه   137Cs كمتر است. نتايج تجربي همچنين نشان مي دهند كه زمان مرگ با افزايش دما، افزايش مي يابد.