خوانش الن بديو از پل قديس

فلسفه و الهيات سياسي معاصر از جنبه‌هاي مختلف به خوانش دوباره‌ي پل رسول دست زده‌اند. اما نزد بديو اين توجه در مواجهه با وضعيت بيمار فلسفه‌ي معاصر و تبديل شدن آن به سفسطه صورت مي‌گيرد و پل به‌عنوان پادفيلسوف، الگوي فلسفه وكسي كه به پرسش معاصر از «شرايط تحقق يك تكينگي كلي» پاسخ مي‌دهد، براي بديو اهميت مي‌يابد. در اين مقاله چرايي و چگونگي اهميت پل براي بديو مورد بررسي قرار مي‌گيرد و با تأمل در جزئيات خوانش بديو از پل(بازفعال‌كردن پل) رهيافت بديو به مسائل و اهداف فلسفه‌ي رخداد آشكار مي‌شود. بدين‌ترتيب توجه بر تفسير پل به‌عنوان بخشي از پروژه‌ي فلسفي رخداد بديو  مسير فهم انديشه‌ي بديو را هموار مي‌كند.  از سويي ديگر با اين نمونه از تاريخ مسيحي روشن مي‌شود كه چگونه بديو حقيقت را به سياست پيوند مي‌زند و فيگور سياسي رخداد را بازآفريني مي‌كند.در پايان انتقاداتي كه به خوانش بديو از پل قديس وارد شده و بيشتر از جانب الهي‌دانان است، مورد بررسي قرار گرفته و به آن‌ها پاسخ داده مي‌شود.