بيماري كوويد 19 (كرونا) به مثابه شر ادراكي و مواجهه با آن بر اساس باور به خدا

آلام ناشي از بيماري كوويد 19 شر ادراكي است و يك امر وجودي محسوب مي شود. شر ادراكي با برخي صفات الهي به ويژه حكمت و عدل و علم او و همچنين، احسن بودن نظام خلقت تزاحم ظاهري پيدا مي كند و بايستي وجود اين شرور را بر اين اساس تبيين و توجيه كرد. در پاسخ به اين پرسش كه اگر شر ادراكي بيماري كوويد 19 با علم و حكمت و عدالت و نظام احسن منافات ندارد پس چرا خداوند عالمي فاقد همين مقدار شرور را نيز نيافريده است، چند پاسخ ارائه شد كه مبتني بر حكمت خداوند قابل تحليل هستند. شرور فايده هايي دارند و جلوه گر شدن آنها در قالب شر ناشي از نسبت ادراكي ما با آنهاست. همچنين، شرور مجعول بالعرض هستند و مربوط به هيولا و ماده عالم مي باشند و خيرهاي عالم در مجموع بر شرور غلبه دارند. جداي از اين، شرور لازمه اختيار انساني هستند. از سويي علم و معرفت بشر، تابع قوانين ثابت مي باشد و جوشش عواطف و احساسات و نيكي ها در عالم، وابسته به حضور شرور مي باشد. بر اين اساس بر اساس باور به خداوند مي توان وجود شرور ادراكي را بدون توسل به عدمي بودن همه شرور توجيه كرد و همچنان بر اين انديشه بود كه شرور ادراكي بيماري كوويد19 منافاتي با حكمت الهي ندارد. بايستي از فرصت حاصل شده از بيماري كوويد 19 براي انديشيدن به جهاني بهتر پس از كنترل شيوع ويروس كرونا انديشيد.