عوامل روانشناختي مؤثر بر قصد كشاورزان به‌منظور متنوع‌سازي محصولات كشاورزي؛ مورد مطالعه شهرستان خرم‌آباد

در رابطه با توسعه كشاورزي، متنوع سازي يكي از اصطلاحاتي است كه در دهه هاي اخير اغلب مورد استفاده قرار گرفته است. تنوع محصول اغلب به عنوان استراتژي براي بهبود پايداري سيستم هاي توليد محصولات كشاورزي ارايه مي شود كه با مديريت خوب مي تواند به كاهش استفاده از نهاده ها – آفت كش ها، كود، آب و آسيب هاي محيط زيستي گردد. با اين حال، علي رغم مزاياي متنوع سازي از لحاظ پايداري محيط زيستي و اقتصادي هنوز اين نوع روش كشاورزي در بين كشاورزان مورد پذيرش قرار نگرفته است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي عوامل روانشناسي مؤثر بر قصد كشاورزان در متنوع سازي محصولات كشاورزي مي باشد. براي رسيدن به اين هدف از تئوري رفتار برنامه ريزي شده به عنوان چارچوب اصلي استفاده شد. جامعه آماري شامل كليه كشاورزان گندمكار شهرستان خرم آباد (17623=N)  بود كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان، حجم نمونه 375 نفر تعيين شد. براي گردآوري داده ها از پزسشنامه استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از مدلسازي معادلات ساختاري با به كارگيري نرم افزار AMOS24 استفاده شد. نتايج نشان داد نگرش، هنجار ذهني و كنترل رفتاري درك شده رابطه مثبتي با قصد كشاورزان در متنوع سازي محصولات كشاورزي دارند. به علاوه هنجار ذهني بيشترين اثر مستقيم و باورهاي رفتاري بيشترين اثر غير مستقيم را بر قصد كشاورزان داشت. نتايج اين مطالعه مي تواند به توسعه استراتژي ها و سياست هاي دولتي براي افزايش تنوع سازي در توليدات كشاورزي به واسطه كشاورزان كوچك كمك كند و باعث توسعه روستايي شود.