مقايسه اثر و ماندگاري هشت هفته تمرينات اصلاحي، بازآموزي پوسچر و برنامه تركيبي بر گودي كمر افزايش يافته زنان جوان

مقدمه و اهداف هدف از تحقيق حاضر مقايسه اثر و ماندگاري هشت هفته تمرينات اصلاحي، بازآموزي پوسچر و تلفيق آن‌ها در ميزان عارضه گودي كمر‌ افزايش يافته زنان جوان مي‌باشد. مواد و روش ها پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمونپس آزمون و پيگيري دوماهه بود.آزمودني هاي اين مطالعه شامل ۵۵ دانشجوي زن ۱۸ تا ۲۵ ساله مبتلا به گودي كمر افزايش يافته بودند كه زاويه مساوي و يا بزرگتر از ۵۴ درجه در آنها مشاهده مي‌شد، به صورت تصادفي در قالب چهار گروه (تمرين، بازآموزي پوسچر، تركيب تمرين و بازآموزي پوسچر و كنترل) تقسيم شدند. گروه هاي تمرين و تركيبي به مدت هشت هفته و هفته اي سه جلسه در برنامه تمرين هاي اصلاحي شركت كردند و گروه هاي بازآموزي پوسچر و تركيبي دو جلسه در هفته به مدت هشت هفته تحت آموزش رعايت پوسچر صحيح قرار گرفتند، در حالي كه گروه كنترل فعاليت هاي عادي خود را ادامه دادند. درجه گودي كمر هر فرد توسط خط كش منعطف قبل و بعد از انجام هشت هفته مداخله و سپس بعد از دو ماه پيگيري اندازه‌گيري شد. كليه آزمون‌هاي آماري در سطح معني‌داري P 0/05 انجام گرديد. يافته ها نتايج آزمون آناليز واريانس تكرار شونده حاكي از تفاوت معني‌دار پيش آزمون و پس آزمون در سه گروه تمرين، آموزش و تركيبي در كاهش ميزان گودي كمر افزايش يافته بود. نتايج آزمون تعقيبي نشان داد كه پس‌آزمون و پيگيري گروه هاي تمرين، بازآموزي پوسچر و تركيبي در مقايسه با گروه كنترل، در ميزان گودي كمر با پيش آزمون اختلاف معني‌داري در جهت بهبود عارضه داشتند. ماندگاري اثر تمرين، بازآموزي پوسچر و برنامه تركيبي نشان داد هر سه نوع برنامه بر گودي كمري افزايش يافته تأثير كاهنده داشته، ولي تفاوت معني داري با يكديگر نداشته اند. نتيجه گيري با در نظر گرفتن نتايج تحقيق حاضر مي‌توان بيان كرد كه به كار بردن برنامه تمرينات اصلاحي، تركيبي و بازآموزي پوسچر احتمالا در بهبود گودي كمر افزايش يافته موثر بوده، اما تأثير برنامه تمرينات اصلاحي بيش از ساير مداخلات بود. پيشنهاد مي‌شود افرادي كه داراي اين عارضه مي‌باشند، با توجه به فراخور شرايط از اين پروتكل هاي تمريني و همچنين آموزش وضعيت بدني صحيح جهت اصلاح اين عارضه استفاده كنند.