اثر ارتز نيمه سخت بر سفتي مفاصل اندام تحتاني طي راه رفتن در كودكان پسر داراي كف پاي صاف

مقدمه و اهداف هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر ارتز نيمه سخت بر سفتي مفاصل اندام تحتاني (مچ پا، زانو و ران) در سه بعد ساجيتال، فرونتال و هوريزنتال و در زير فازهاي پاسخ بارگيري، ميانه اتكا، هل دادن و كل فاز اتكا در افراد داراي كف پاي صاف طي راه رفتن بود. مواد و روش ها پژوهش حاضر از نوع تحقيق نيمه تجربي مي باشد. 14 كودك (پسر) داراي كف پاي صاف از طريق روش نمونه گيري در دسترس براي شركت در پژوهش انتخاب شدند. داده ها تحت دو شرايط ويژه (راه رفتن با كفش بدون ارتز و كفش با ارتز) جمع آوري شد. ارتز مورد استفاده در پژوهش حاضر از نوع نيمه سخت بود. اطلاعات كينماتيكي راه رفتن با استفاده از 6 دوربين وايكان و با فركانس نمونه برداري 100 هرتز جمع آوري شد. از دو عدد صفحه نيرو با فركانس نمونه برداري 1000 هرتز براي ثبت داده هاي نيروي عكس العمل زمين استفاده شد. مقادير سفتي مفاصل اندام تحتاني در سه بعد طي راه رفتن مورد محاسبه قرار گرفت. يافته ها در مفصل مچ پا ارتز نيمه سخت سبب كاهش معنادار مقدار سفتي در صفحه ي ساجيتال طي زيرفاز پاسخ بارگيري (0.003=P) و افزايش سفتي در صفحه هوريزنتال طي زيرفاز هل دادن (0.001=P) گرديد. به علاوه، طي كل فاز اتكا و در صفحات ساجيتال (0.033=P) و هوريزنتال (0.039=P) به ترتيب ارتز سبب كاهش و افزايش معنادار سفتي مفصل مچ پا شد. استفاده از ارتز نيمه سخت سبب كاهش مقدار سفتي مفصل زانو طي زيرفاز ميانه ي اتكا در صفحه ي ساجيتال (0.014=P) و افزايش مقادير سفتي اين مفصل در صفحه هوريزنتال طي زيرفاز ميانه ي اتكا (0.000=P)، زيرفاز هل دادن (0.001=P) و كل فاز اتكا (0.001=P) شد. ارتز نيمه سخت طي زيرفاز پاسخ بارگيري در صفحه ي فرونتال سبب افزايش سفتي مفصل ران (0.044=P) شد. نتيجه گيري به طور كلي، ارتز نيمه سخت سفتي مفصل مچ پا را در صفحه ي ساجيتال بهبود بخشيد و سبب افزايش سفتي مفاصل مچ پا و زانو در صفحه ي هوريزنتال شد.