تاثير برنامه توانبخشي شناختي مبتني بر حافظه بر كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان با آسيب شنوايي

مقدمه و اهداف برنامه توانبخشي شناختي مبتني بر حافظه به عنوان روشي مفيد و كاربردي براي بهبود كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان با آسيب شنوايي مطرح شده است و به نظر مي‌رسد استفاده از آن با نتايج مطلوبي همراه باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير برنامه توانبخشي شناختي مبتني بر حافظه بر كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان با آسيب شنوايي انجام شد. مواد و روش ها در پژوهش حاضر، يك مطالعه شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمونپس‌آزمون و گروه كنترل بود. در اين پژوهش 24 پسر با آسيب شنوايي كه به روش در دسترس از مدارس شهركرد انتخاب شده بودند، شركت داشتند. آزمودني‌ها به دو گروه 12 نفري آزمايش و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش، برنامه توانبخشي شناختي مبتني بر حافظه را در 10 جلسه دريافت كردند، در حالي ‌كه به گروه كنترل اين برنامه ارائه نشد. ابزار پژوهش، پرسشنامه توانايي شناختي نجاتي (1392) بود. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از تحليل كوواريانس تك‌متغيري در نسخه 24 نرم‌افزار SPSS تحليل شد. يافته ها يافته‌ها نشان داد كه در مرحله بعد از مداخله، ميانگين نمرات كاركردهاي اجرايي گروه آزمايش به طور معناداري بيشتر از گروه كنترل بود و برنامه توانبخشي شناختي مبتني بر حافظه بر كاركردهاي اجرايي آزمودني‌ها تاثير معناداري داشت (P 0.001). نتيجه گيري برنامه توانبخشي شناختي مبتني بر حافظه، كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان با آسيب شنوايي را بهبود بخشيد؛ بنابراين، با توجه به يافته‌هاي به دست آمده در پژوهش حاضر، پيشنهاد مي‌شود كه در كنار ساير روش‌هاي آموزشي و توانبخشي دانش‌آموزان با آسيب شنوايي، برنامه توانبخشي شناختي مبتني بر حافظه نيز به كار برده شود.