ميزان اثربخشي تكنيك كينزيوتيپ مچ دست و ساعد در بهبود علائم مبتلايان به سندرم تونل كارپال: مروري بر مطالعات گذشته

مقدمه و اهداف يكي از روش هاي درماني در بيماران مبتلا به سندرم تونل كارپال استفاده از كينزيوتيپ است. باتوجه به اينكه تاكنون هيچ مطالعه مروري در اين زمينه انجام نشده است، هدف از مطالعه مروري نظام مند حاضر بر مطالعات گذشته بررسي تاثير كينزيوتيپ در افراد مبتلا به سندرم تونل كارپال مي باشد. مواد و روش ها با استفاده از كليدواژه هاي سندرم تونل كارپ، عصب مديان، كينزيوتيپ و فيزيوتراپي، جستجو در بانك هاي اطلاعاتيGoogle Scholar, PubMed, PEDro, Science Direct, Springer, Ovid, ProQuest, Cochrane Library, Scopus در فاصله زماني 2000 تا 2018 انجام شد. يافته ها از بين مقالات به دست آمده تنها مقالاتي كه از كينزيوتيپ در درمان سندرم تونل كارپ استفاده كرده بودند، وارد مطالعه شدند؛ بدين ترتيب از 50 مقاله به دست آمده تنها 11 مقاله وارد مطالعه شد و بقيه حذف شد. نتيجه گيري تمامي مطالعات حاكي از كاهش درد، افزايش قدرت گريپ و پينچ، كاهش سطح مقطع عرضي عصب مديان، كاهش تاخير انتهايي و افزايش سرعت عصب مديان، و بهبودي در پرسشنامه ها بود. مطالعاتي كه از كينزيوتيپ در كنار ساير درمان هاي فيزيوتراپي استفاده كرده بودند، نشان دهنده افزايش تاثير در بهبودي مبتلايان به سندرم تونل كارپ به خصوص در طولاني مدت بود.