تأثير سطوح مختلف اسيدهاي چرب امگا3 بر عملكرد مرغ هاي تخم گذار در شرايط تنش فيزيولوژيكي القاء شده با دگزامتازون

تاثير اسيدهاي چرب امگا3 بر عملكرد و صفات فيزيكي تخم مرغ در مرغ هاي تخم گذار در شرايط تنش فيزيولوژيكي با استفاده از 96 قطعه مرغ تخم گذار لوهمن سفيد (LSLLite) در يك آزمايش فاكتوريل2×3 با دو سطح تنش (تنش و بدون تنش) و سه سطح اسيدهاي چرب امگا3 (صفر، 0.24 و 0.48 درصد جيره) در قالب طرح كاملاً تصادفي به مدت 70 روز بررسي شد. از سن 35 تا40 هفتگي، پرندگان با جيره پايه به همراه سطوح مختلف اسيدهاي چرب امگا3 تغذيه شدند و در سن 41 هفتگي، تنش فيزيولوژيكي با استفاده از افزودن 1.5 ميلي گرم دگزامتازون در كيلوگرم جيره به مدت يك هفته القاء شد. سپس دگزامتازون از جيره حذف و پرندگان به مدت سه هفته ديگر با جيره هاي قبل از تنش تغذيه شدند (دوره پس از تنش). درصد توليد، مصرف خوراك، توده تخم مرغ و همچنين صفات فيزيكي تخم مرغ در دوره هاي تنش و بعد از آن بررسي شدند. در دوره تنش، درصد توليد تخم مرغ، وزن و توده تخم مرغ و ضخامت پوسته كاهش و ضريب تبديل خوراك افزايش يافت (0.05 P). مصرف خوراك پرندگان متحمل تنشي كه با جيره هاي حاوي سطوح مختلف اسيدهاي چرب امگا3 تغذيه شدند، كمتر بود (0.05 P). كمترين شاخص زرده مربوط به پرندگان متحمل تنش تغذيه شده با سطوح 0.24 و 0.48 درصد اسيدهاي چرب امگا3 بود. در دوره پس از تنش، درصد توليد، توده تخم مرغ و مصرف خوراك در پرندگان متحمل تنش، در مقايسه با پرندگان بدون تنش كمتر بود و ضريب تبديل بالاتري داشتند (0.05 P). در اين دوره، ضخامت پوسته تخم پرندگان متحمل تنشي كه سطح 0.48 درصد اسيدهاي چرب امگا3 را دريافت كرده بودند، كمتر بود (0.05 P). به طور كلي، استفاده از اسيدهاي چرب امگا3 در مرغ هاي تخم گذار در شرايط تنش، با تشديد كاهش مصرف خوراك در اين پرندگان مي تواند آثار زيان بار تنش بر عملكرد توليد و كيفيت پوسته تخم مرغ را افزايش دهد.