معرفي و نقدي بر نسخۀ خطي «جُنگ اسكندر ميرزاي تيموري»

از منابع بسيار مهم در زمينۀ معرفي شاعران فراموش شده و يا بازيابي و تصحيح برخي از اشعار از دست رفته يا مغلوط، جُنگ‌هايي هستند كه از سده هاي پيشين برجاي مانده است. سبب تحرير اين جُنگ‌هاي ارزشمند گاه علاقۀ شخصي و گاه امر اُمرا و سلاطين نامجو و هنرپرور است. چنانكه جُنگ حاضر به دستور «جلال الدّين اميرزاده اسكندر بهادر خان» و بنام وي نگاشته شده است؛ در اينگونه موارد كاتبانِ درباري كه از سواد قابل توجهي برخوردار بوده اند و از همه مهمتر به سبب حضور در دربارِ شاهانِ فضل دوست به منابع دست اوّل روزگار خود دسترسي داشته اند، براي انجام اين امر مهم استخدام ميشده اند. لذا چنين ميتوان نتيجه گرفت كه اينگونه جُنگها از آن جهت كه به ديوانهايِ كهن بسياري از شاعران متقدّم دسترسي داشته اند و نيز به سبب اينكه كاتبان آنها افراد فاضلي بوده اند كه گاهي با شاعرانِ هم عصر خود ملاقات يا مكاتبه داشته اند، بسيار مهم هستند. امّا بلا شك، ورود اشتباه در نسخه هاي خطّي و بويژه جُنگها كه از گستردگي و تنوع بسياري برخوردارند معمول بوده، لذا بايد با دقّت نظر بيشتري به سراغ آنها رفت. هدف از نگارش اين مقاله نيز معرفي و نقد جُنگ اسكندر ميرزاي تيموري، يافتن محلّ اوراق مفقود شده و جاي اصلي اوراق جابه جا شده و بررّسي ويژگيهاي محتوايي آن است. نيز با توجّه به اينكه آقاي اصغر مهدوي و ايرج افشار در سال 1365 نخستين مقاله را دربارۀ اين جُنگ نوشتند و مندرجات آن را فهرست كردند، لازم ديديم كه به آن مقاله نيز بپردازيم و اشكالاتي را كه آن مقاله در نوشتن نام شاعران و... دارد مورد بررسي قرار دهيم.