پژوهشي كيفي در شناسايي چالش هاي بهزيستي زناشويي (از خلاء مهارت هاي زندگي و خلاء كيفيت زندگي تا چالش هاي بهزيستي زناشويي)

پژوهش حاضر با هدف شناسايي چالش‌هاي بهزيستي زناشويي در جهت رسيدن به نظريه اي درباره عوامل مؤثر بر بهزيستي زناشويي، با روش كيفي از نوع روش نظريه زمينه‌اي (گراندد تئوري) انجام شد. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي زوجين شهر شيراز در سال 1397 بود كه افراد نمونه به تعداد 22 نفر، به روش نمونه گيري هدفمند (تا رسيدن به اشباع نظري در مصاحبه) انتخاب شدند. داده هاي پژوهش با استفاده از مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته جمع‌آوري و به روش كدبندي هفت مرحله اي كلايزي تحليل شد.‏ پس از تحليل داده ها نه مقوله اصلي شامل خلاء مهارت‌هاي ارتباطي، خلاء مهارت‌هاي بين فردي و همدلي، خلاء مهارت‌هاي تفكر انتقادي و تفكر خلاق، خلاء مهارت‌هاي مقابله‌اي و بهزيستي عمومي، خلاء مهارت‌هاي تصميم گيري و حل مسئله، خلاء مهارت‌هاي خودآگاهي، مشكلات مرتبط با الگوهاي عملكردي و كيفيت روابط، مشكلات سلامت جسمي، رواني و  خلاء بهزيستي ذهني و معنوي زوجين و مشكلات مالي و شغلي زوجين و دو مقوله هسته شامل خلاء مهارت‌هاي زندگي فردي و زوجي و خلاء كيفيت زندگي فردي، زوجي و خانواده ها در شناسايي چالش هاي بهزيستي زناشويي استخراج شد. مطابق نتايج به دست آمده، خلأ مهارت‌هاي زندگي فردي و زوجي و خلاء كيفيت زندگي فردي و زوجي كه  نشان دهنده عدم مهارت هاي ارتباطي، بي‌تفاوتي‌ها، عدم شناخت و عدم وجود همدلي در بين زوجين است منجر به نوعي ناكارآمدي، نارضايتي و بي كيفيتي زندگي زوجين شده است. بنابراين، خلأ مهارتهاي زندگي و خلاء كيفيت زندگي فردي و زوجي از چالش‌هاي مهم بهزيستي زناشويي شناسايي شد.