ارزيابي عملكردي مشاركت زنان در فضاهاي شهري با رويكرد برنامه ريزي مشاركتي نمونه موردي منطقه 20 تهران

امروزه، به‌دليل ‌توجه ناكافي به نقش مشاركت شهروندان در فرايند برنامه‌ريزي، مديريت و تصميم‌سازي بسياري از كلان‌شهر‌ها به شهروندان چنين تلقين شده ‌است كه در امر تأثيرگذاري بر جامعه و سرنوشت آينده شهر، به ‌نوعي ناتوان هستند. از اين رو نقش زنان در پيشبرد فعاليت هاي اجتماعي و اقتصادي بسيار حساس و حياتي مي باشد. استعداد و توانايي زنان در مشاركت هاي مدني موجب پيشبرد و تعالي جامعه در عصر دانايي محور مي گردد. كارآفريني و مشاركت زنان از شاخص هاي مهم در توسعه يافتگي محسوب مي شود. بررسي هاي اجتماعي و اقتصادي كه در زمينه مشاركت زنان در امور جامعه انجام گرفته نيز حاكي از آن است كه عوامل اجتماعي و فرهنگي و انتظارات متفاوت جامعه از زن و مرد، از جمله موانع مهم بر سر راه مشاركت زنان به حساب مي آيند. بر اين اساس، هدف پژوهش، بررسي مشاركت عملكردي زنان، در فضاهاي شهري مي باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف در زمره تحقيقات كاربردي و از نوع توصيفي تحليلي مي باشد. مؤلفه ها در 4 بخش اقتصادي، فرهنگي، سياسي و اجتماعي مورد ارزيابي قرار گرفته اند. در سنجش ميزان تأثيرگذاري مشاركت زنان از آزمون پيرسون و تحليل مسير استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه بالاترين ميزان مشاركت در منطقه 20 شهرداري تهران، مشاركت اجتماعي با 2.52 و كمترين آن مشاركت سياسي با ميانگين 1.65 مي باشد. همچنين بين مؤلفه‌هاي اقتصادي و فرهنگي با نمره 0.688 بيشتري رابطه وجود دارد. همچنين ميانگين مقدار بحراني در مؤلفه‌ اجتماعي 3.89، داراي بيشترين مقدار مي باشد.