مطالعه ي جامعه شناختي مسائل مرتبط با ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار

اين پژوهش به مطالعه مشكلات زنان سرپرست خانوار بدون همسر پرداخته و رابطه آن را با نگرش اين دسته از زنان به ازدواج مجدد مورد بررسي قرار مي دهد. روش پژوهش از نوع آميخته است؛ در روش كيفي ابتدا با 18 نفر از اين افراد مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام و مسائل فرهنگي اجتماعي مرتبط با ازدواج مجدد از ديد زنان سرپرست خانوار بدون همسر استخراج و شاخص سازي شد. در روش كمي پرسشنامه اي تنظيم و توسط 510 زن سرپرست خانوار استان تهران(با نمونه گيري گلوله برفي و از طريق نهادهاي حمايتي) تكميل گرديد. يافته هاي كيفي نشان داد زنان مورد مطالعه گرايش بالايي به ازدواج دارند و مهمترين مشكلاتشان، نيازهاي عاطفي، امنيتي، اقتصادي، جنسي و فرهنگي اجتماعي است كه شاخص سازي شد و همبستگي آنها با نگرش به ازدواج مورد آزمون قرار گرفت؛ نياز جنسي، عاطفي، عوامل فرهنگي اجتماعي و نياز امنيتي به ترتيب بيشترين تاثير را بر نگرش به ازدواج داشت و نياز اقتصادي نگرش به ازدواج را تبيين نكرد. نتيجه اينكه اهميت مسائل اقتصادي در ازدواج كمرنگ تر از بقيه عوامل بود زيرا ازدواج احساس و نياز دروني است. بنابراين در بازنگري سياست توانمندسازي زنان سرپرست خانوار علاوه بر توجه به مسائل اقتصادي و اشتغال، شرايط تسهيل براي ازدواج مجدد آنها ضرورت مي يابد.