مقايسه توليد علوفه پنج گونه گياه شورپسند با استفاده از آب شور در سه روش مختلف آبياري

با توجه به كمبود منابع آب متعارف و افزايش شوري منابع آب ‌و خاك، استفاده از گياهان شورپسند براي توليد علوفه و امنيت غذايي از اهميت ويژه اي برخوردار است. به‌منظور مقايسه عملكرد علوفه برخي گونه‌‎هاي شورپسند در روش‌هاي مختلف آبياري (قطره‌اي، بابلر، جويچه‌اي)، پژوهشي در مزرعه تحقيقاتي مركز ملي تحقيقات شوري واقع در شهرستان صدوق استان يزد طي سه سال متوالي انجام شد. اين آزمايش به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك تصادفي در سه تكرار انجام شد، بطوريكه سيستم‌هاي مختلف آبياري در پلات‌هاي اصلي و گونه‌هاي گياهي شورپسند (Atriplex halimus، A. lentiformis، A. canesence، A. nummulariaو Kochia indica) در پلات‌هاي فرعي قرار گرفتند. آبياري با آب شور dS.m114 انجام گرديد و پس از اينكه گياهان به رشد كافي رسيدند، هر سه تا چهار ماه يك بار برداشت شده، عملكرد و اجزاء عملكرد علوفه و نيز كارآيي مصرف آب در روش‌هاي مختلف آبياري اندازه‌گيري شد. صرف نظر از روش آبياري، گونه A. canesenceو سپس A.halimusبه ترتيب با توليد 7.48 و 3.28 تن در هكتار علوفه خشك، بيشترين ميزان علوفه را در بين گونه‌هاي مورد مطالعه توليد كردند كه اختلاف آنها با يكديگر و با ساير گونه‌ها در سطح پنج درصد معني‌دار بود. در روش‌ آبياري جويچه‌اي، بيشترين و كمترين مقدار كارآيي مصرف آب به ترتيب متعلق به گونه‌هاي A. canesenceو K. indicaبود. در روش‌هاي آبياري بابلر و قطره‌اي نيز گونه A. canesenceبيشترين مقدار كارآيي مصرف آب را داشت. بر اساس نتايج، بالاترين مقدار كارآيي مصرف آب (kg/m2.326) از گونه A. canesenceدر آبياري به روش بابلر و پايين‌ترين مقدار (kg/m3 0.07) از گونه K. indicaدر آبياري به روش قطره‌اي به دست آمد. بنابراين، با در نظر گرفتن صرفه اقتصادي و سهولت بهره‌برداري از سامانه آبياري، بر اساس نتايج اين تحقيق، گونه A. canesenceبا عملكرد علوفه خشك 7.73 تن در هكتار با آبياري به روش جويچه‌اي و 8.81 تن در هكتار با آبياري به روش بابلر به عنوان گونه برتر براي توليد علوفه در شرايط شور توصيه مي‌شود. تكرار آزمايش با تعيين آب مورد نياز هر گياه بر اساس تبخير و تعرق يا تغييرات رطوبت خاك به نتيجه‌گيري كمك خواهد كرد.