سنجش مسائل حكمي در ساحت وحدت تشكيكي و وحدت شخصي

يكي از مهم‌ترين مسائل معرفتي، پرداختن به مسأله وحدت تشكيكي و وحدت شخصي است. البته اين مسأله مي‌تواند از زواياي متعددي مورد پژوهش واقع شود. در اين مقاله، ابتدا از اين موضوع سخن به ميان آمده كه نظريه وحدت تشكيكي و وحدت شخصي، علاوه بر نظام حكمت صدرايي، در نظامات فلسفي ابن‌سينا و شيخ اشراق نيز مطرح شده است. در ادامه نيز به سنجش مسائل حكمي در ساحت وحدت تشكيكي و وحدت شخصي نظر شده كه محور اصلي مقاله مي‌باشد. در اين مقاله، از تفاوت‌هاي اساسي‌اي مانند مطرح شدن واجب به عنوان وجود به شرط لا در ساحت وحدت تشكيكي و و جود « لابشرط مقسمي» در ساحت وحدت شخصي، نظام «علّي و معلولي» در ساحت وحدت تشكيكي و نظام «شأن و تشأن» در ساحت وحدت شخصي، طرح «وجوب و امكان» در ساحت وحدت تشكيكي و طرد آن در ساحت وحدت شخصي، حمل «حقيقت و رقيقت» در ساحت وحدت تشكيكي و حمل «هو هو» در ساحت وحدت شخصي و ديگر مسائل بحث شده است