مطالعه نظري برهمكنش بين داروي آسپيرين و نانوساختار گرافني آلائيده با آلومينيم براي طراحي نانوحامل مناسب براي رسانش دارو

سابقه و هدف: خواص منحصر به فرد فيزيكي و شيميايي نانوساختارهاي كربني در سال هاي اخير باعث پيشرفت هاي زيادي در زمينه هاي گوناگون از جمله شيمي و داروسازي شده است. گرافن يكي از نانوساختارهاي كربني است كه در جذب و رهايش موثر داروهاي گوناگون مورد توجه محققان قرار گرفته است. با توجه به سطح مقطع بالاي گرافن مي توان از آن به عنوان حامل زيستي در رسانش دارويي استفاده كرد. در اين پژوهش، با استفاده از مطالعه نظري، برهمكنش داروي آسپيرين با صفحه گرافني آلائيده با آلومينيوم (گرافنآلومينيوم) و امكان تشكيل كمپلكس پايدار بين آنها بررسي شد. روش بررسي: عملكرد نانوساختارهاي كربني براي جذب آسپرين روي گرافنآلومينيوم با استفاده از محاسبات كوانتومي مورد ارزيابي قرار گرفت. محاسبات با روش نظريه تابعي چگالي اصلاح شده با نيروهاي پراكندگي (DFTD) و توابع پايه TZVP و با استفاده از نرم افزار اركا انجام شد. يافته ها: انرژي جذب و ساختار الكترونيكي سيستم آسپيرين/ گرافنآلومينيوم محاسبه شد. انرژي جذب برابر با 53.08 -(كيلوكالري بر مول)، و فاصله پيوندي 1.888 آنگستروم اندازه گيري شد. توزيع بار الكتروني نيز نشان دهنده پيوستگي ابرهاي الكتروني بين دارو و نانوساختار بود. نتيجه گيري: نتايج به دست آمده نشان داد پيوند محكمي بين آسپيرين و گرافنآلومينيوم برقرار شده و كمپلكس تشكيل شده در محيط آبي از نظر ترموديناميكي پايدار است. با توجه به امكان تشكيل كمپلكس پايدار پيش بيني مي شود گرافنآلومينيم نانوحامل مناسبي براي رسانش آسپيرين به سلول هاي هدف باشد.