تخمين محتواي‌آب و زمان آسايش با استفاده از وارون‌سازي شكل موج كامل سيگنال سونداژ تشديد مغناطيسي

در وارون‌سازي داده‌هاي سونداژ تشديد مغناطيسي از لحاظ فضاي داده‌اي، 2 نوع الگوريتم تا كنون ارائه شده است: وارون‌سازي دامنه اوليه و وارون‌سازي پله‌زماني. دو روش مذكور صرفاً بخشي از داده‌ها را جهت وارون‌سازي استفاده مي كنند و امكان ارائه يك جواب پايدار با تفكيك‌پذيري عمقي مناسب در فرآيند وارون‌سازي وجود ندارد، در حالي‌كه استفاده از شكل موج كامل سيگنال تشديد مغناطيسي (كل فضاي داده) علاوه بر تخمين همزمان محتواي‌آب و زمان آسايش موجب افزايش پايداري و تفكيك پذيري مدل‌هاي محتواي‌آب و زمان آسايش مي شود. سيگنال هاي آسايش تشديد مغناطيسي به‌طور ذاتي يك رفتار چندنمايي نشان مي دهند كه ناشي از بر هم نهي سيگنال‌هاي منتج شده از لايه‌ها يا حجم‌هاي زير سطحي است كه ويژگي‌هاي زمان آسايش متفاوتي دارند. بنابراين در اين تحقيق با در نظرگرفتن رفتار چندنمايي در مدل‌سازي سيگنال سونداژ تشديد مغناطيسي و در نتيجه حل يك مسأله وارون غيرخطي و مقيدسازي آن با استفاده از توابع تبديل، امكان برآورد يك توزيع واقعي تر از پارامترهاي هيدروژئوفيزيكي در برابر عمق به‌وجود مي‌آورد. نتايج عددي بر روي مدل هاي مصنوعي و داده‌هاي واقعي با هدف مقايسه ميزان پايداري و تفكيك‌پذيري روش پيشنهادي و روش دامنه اوليه، نشان مي‌دهد كه استفاده از فضاي كل داده‌ها امكان برآورد دقيق تر از محتواي‌آب و زمان آسايش نسبت به عمق وجود دارد. همچنين يك تحليل عدم‌قطعيت در نتايج وارون‌سازي داده‌هاي صحرايي با استفاده از روش بوت استرپ ارائه مي شود.