امكان‌سنجي استفاده از داده‌هاي سنجنده ماديس براي برآورد بي‌هنجاري‌هاي دمايي سطح زمين به‌عنوان پيش‌نشانگر زمين‌لرزه (مطالعه موردي: زلزله سراوان آوريل 2013)

دراين مطالعه سري‌هاي زماني بي‌هنجاري دماي سطح زمين (LST، Land Surface Temperature) در محدوده فروسرخ گرمايي از تصاوير سنجنده ماديس (MODIS) براي پيش‌نشانگري زمين‌لرزه سراوان با بزرگاي 7/5 درروز 16 آوريل 2013 در استان سيستان‌وبلوچستان با بهره‌گيري از الگوريتم‌هاي پردازش تصوير پنجره مجزا (SWT، SplitWindow Technique) بنام ساب مائو (SobMao) مورد بررسي قرار گرفته است. در اين الگوريتم با استفاده از معادله تابش و تعيين ضرايب گسيلمندي زميني و عبوردهي جوي براساس باندهاي فروسرخ نزديك، مريي و گرمايي بي‌هنجاري در سري‌زماني پارامتر LST محاسبه و بررسي شد. در اين تحقيق تغييرات روزانه پارامتر LST در بازه‌زماني دو هفته (از روز 100 تا روز 112 در سال 2013) يعني يك هفته پيش از زمين‌لرزه سراوان و يك هفته پس از آن در منطقه براساس تصاوير ماديس مورد بررسي قرار گرفت. نتايج پردازش تصاوير بيانگر افزايش پارامتر LST يا بي‌هنجاري مثبت گرمايي گسترده در منطقه سراوان پيش از زلزله است، به‌طوري‌كه در روز 12 آوريل سال 2013 مصادف با چهار روز پيش از زمين‌لرزه بي‌هنجاري گرمايي به بيشينه مقدار خود رسيده است. نتايج بيانگر وجود بي‌هنجاري‌هاي مثبت گرمايي در وسعتي از 50 تا 500 كيلومتر طول در منطقه است، كه به‌سرعت از لحاظ گسترش منطقه‌اي تغيير كرده است و به‌شدت دچار افت‌وخيز شده است، به‌طوري‌كه بيشينه بي‌هنجاري گرمايي دماي سطح زمين چهار روز پيش از زمين‌لرزه ظاهر شده و يك روز پيش از زلزله ناپديد شده است. تغييرات LST در اين زلزله، از يك الگوي تقريباً مشابه مطالعه سراف و همكاران (2007) كه از حسگر راديومتر پيشرفته با توان تفكيك بالا استفاده كرده است و نتايج مطالعه فروند (2004) پيروي مي‌كند. با توجه به نتايج در زمين‌لرزه سراوان تعيين بي‌هنجاري پارامتر LST مي‌توانست به‌عنوان پيش‌نشانگر زلزله مورد توجه قرار گيرد.