انتخاب سايت مناسب پرورش ميگو با استفاده از رويكرد ارزيابي چند معياره (مطالعه موردي: ساحل جنوبي بوشهر)

انتخاب سايت يك عامل كليدي در هر گونه عمليات آبزي پروري است كه باعث استفاده پايدار از اراضي مي شود. هدف تحقيق، مكانيابي مناطق مناسب توسعه پرورش ميگو در سواحل جنوبي استان بوشهر با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS) و ارزيابي چند معياره با ايجاد پايگاه لايه هاي اطلاعاتي معيارها و گزينه هاي موثر شامل معيار احداث استخر (شيب، ارتفاع، كاربري اراضي و ضخامت خاك)، كيفيت خاك (نوع، بافت و اسيديته خاك)، دسترسي به آب دريا (فاصله تا دريا و نوع منبع آبي) و زير ساخت هاي اقتصادياجتماعي (فاصله تا هچري، فاصله تا بازار محلي، فاصله تا جاده و تراكم جمعيت) تهيه شده از تصاوير لندست 8 در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي پردازش گرديد. لايه محدوديت نيز از مكان هايي كه مجاز به آبزي پروري نيستند، حذف شد. وزن معيارها و گزينه هاي با روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي تعيين گرديد. تصاوير لندست و 13 لايه موضوعي در محيط ENVI و GIS تجزيه و تحليل شدند. با تلفيق و همپوشاني لايه هاي اطلاعاتي، نقشه نهايي مكان هاي مناسب پرورش ميگو در چهار طبقه (بسيار مناسب، مناسب، نسبتاً مناسب و نامناسب) تهيه گرديد. نتايج نشان داد كه 18781 هكتار (16 درصد) اراضي منطقه در پهنه بسيار مناسب، 46899 هكتار (40 درصد) در طبقه مناسب، 47784 هكتار (40.7 درصد) و 3818 هكتار (3.3 درصد) از مناطق به ترتيب با ارزيابي ميداني در طبقه نسبتاً مناسب و نامناسب قرار گرفتند. صحت نقشه مكانيابي با استفاده از روش منحني عامل نسبي (ROC) ارزيابي گرديد كه نتايج مقدار ROC، 0.749 نشان دهنده صحت مدل ارائه شده مي باشد. نتايج به دست آمده از تحقيق حاضر به توسعه مزارع پرورش ميگو و تنوع فعاليت هاي اقتصادي در منطقه ساحلي كمك مي نمايند.