تأثير يادگيري سازماني بر چابكي سازماني با نقش ميانجي توانمندسازي روانشناختي

هدف اصلي پژوهش حاضر، سنجش تاثير يادگيري سازماني بر چابكي سازمان با نقش ميانجي توانمندسازي روانشناختي در شركت برق منطقه‌اي استان زنجان مي‌باشد. روش پژوهش حاضر، توصيفي از نوع پيمايشي و جامعه آماري كاركنان شركت برق منطقه‌اي استان زنجان مي‌باشد. حجم نمونه با استفاده فرمول كوكران 217 نفر تعيين شد كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه نيفه (براي يادگيري سازماني)، پرسشنامه شريفي و ژانگ (براي چابكي سازماني) و پرسشنامه اسپريتزر (براي توانمندسازي روانشناختي) استفاده شد كه روايي محتوايي آنها به تاييد خبرگان رسيد و پايايي آنها با استفاده از آلفاي كرونباخ (به ترتيب برابر با 0.954، 0.865 و 0.904) تأييد شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها نرم افزار SPSS و Amos بكار گرفته شد. يافته‌ها نشان داد تاثير يادگيري سازماني و توانمندسازي روانشناختي بر چابكي سازماني، و تاثير يادگيري سازماني بر توانمندسازي روانشناختي، مثبت و معني‌دار مي‌باشند ولي توانمندسازي روانشناختي نقش ميانجي را در رابطه بين يادگيري سازماني و چابكي سازماني ايفا نمي‌كند. مي‌توان چابكي سازماني را از طريق ارتقاي يادگيري سازماني و همچنين توانمندسازي كاركنان افزايش داد.