تحليل تغييرات كاربري اراضي شهرستان ملاير با استفاده از سنجه هاي سيماي سرزمين

فعاليت هاي انساني مانند كشاورزي و توسعه شهري و همچنين فرآيندهاي مختلف زيستي و محيط زيستي، ساختار و الگوي سيماي سرزمين را شكل مي دهند. هدف از اين بررسي تاثير تغييرات كاربري اراضي بر الگوي سيماي سرزمين شهرستان ملاير در طي بازه بيست ساله مي باشد. لذا از تصاوير ماهواره اي لندست مربوط به سالهاي 1997، 2007 و2017 براي توليد نقشه هاي كاربري اراضي و از نرم افزار FRAGSTATS براي كمي كردن سنجه هاي سيماي سرزمين استفاده شد. سنجه ها شامل مساحت طبقه، ميانگين اندازه پهرو، شكل سيماي سرزمين، شاخص بزرگترين پهرو، تعداد پهرو ها و پراكندگي مي باشد. نتايج نشان داد كه ازسال 1997 تا 2017 مساحت كاربري مسكوني و منابع آب كاهش و مساحت كاربري كشاورزي و اراضي باير افزايش يافته است. بطوري كه كاربري مسكوني از مساحت 75373.11 هكتار به مساحت 14675.04و منابع آب از مساحت 23918.31 هكتار به مساحت 248.76 كاهش يافته است در واقع منابع آب اين شهرستان در طي بيست سال 32.58 درصدكاهش يافته است و اراضي باير ازمساحت 117150.66 در سال 1997 به مساحت 182089.6 در سال 2017 وكاربري كشاورزي از مساحت 30029.13 به مساحت38388.42 افزايش يافته است. همچنين تعداد پهروها، شكل سيماي سرزمين و پراكندگي در كل سيماي سرزمين كاهش يافته است.