فلوئورايد در آب هاي زيرزميني و بيماري فلوئوروسيس دنداني در رومشكان، غرب استان لرستان

هدف از اين مطالعه تاثير غلظت فلوئور در آب هاي آشاميدني بر بيماري فلوئوروسيس دنداني با استفاده از تخمين غلظت بهينه فلوئور و مقدار مصرفي آن در گروه هاي سني مي‌باشد. براي ارزيابي رابطه بين غلظت فلوئور و رخداد فلوئوروسيس در آب‌هاي زيرزميني ، 19 نمونه آب زيرزميني و 19 نمونه خاك جهت تعيين اسيديته آن به روش استاندارد جمع‌آوري شد. 42 درصد نمونه هاي آب غلطت بالاتر از 1.5 ميلي گرم بر ليتر استاندارد سازمان بهداشت جهاني بود. دوز بهينه مصرف فلوئور 0.71 ميلي گرم بر ليتر محاسبه شد و با در نظر گرفتن فلوئور موجود در نمونه هاي آب، مقدار جذب فلوئور در گروه هاي سني بزرگسالان، كودكان و نوزادان به ترتيب، 0.03، 0.09 و 0.21 تعيين شد، اين در حالي است كه كمينه ريسك 0.05 ‌ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز است. هدف از اين مطالعه تاثير غلظت فلوئور در آب هاي آشاميدني بر بيماري فلوئوروسيس دنداني با استفاده از تخمين غلظت بهينه فلوئور و مقدار مصرفي آن در گروه هاي سني مي‌باشد. براي ارزيابي رابطه بين غلظت فلوئور و رخداد فلوئوروسيس در آب‌هاي زيرزميني ، 19 نمونه آب زيرزميني و 19 نمونه خاك جهت تعيين اسيديته آن به روش استاندارد جمع‌آوري شد.