پيش‌بيني رفتار مسئولانه زيست‌محيطي و مشاركت در حفاظت از محيط‌زيست بر اساس باورهاي زيست‌محيطي دانشجويان با ميانجي‌گري نگرش زيست‌محيطي

پژوهش حاضر با توجه به هدف، كاربردي و با توجه به نحوه گردآوري داده‌ها از نوع پژوهش‌هاي توصيفيهمبستگي بود. جامعه آماري شامل تمام دانشجويان دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي دانشگاه سمنان (434 نفر) در سال تحصيلي 98-1397 بود. شركت‌كنندگان 204 نفر از دانشجويان بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي انتخاب شدند. همه آن‌ها پرسش‌نامه‌هاي باورهاي محيط‌زيستي، نگرش محيط‌زيستي، مشاركت در حفاظت از محيط‌زيست، رفتار مسئولانه محيط‌زيستي را تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS19 و Lisrel 8.5 و با روش‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و مدل تحليل مسير تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه باورهاي محيط‌زيستي اثر معناداري بر مشاركت در حفاظت از محيط‌زيست دانشجويان ندارد، اما با ميانجي‌گري نگرش محيط‌زيستي اثر غيرمستقيمي بر مشاركت در حفاظت از محيط‌زيست ايفا مي‌كند. باورهاي محيط‌زيستي اثر مستقيم و معناداري بر رفتار مسئولانه محيط‌زيستي دانشجويان ايفا مي‌كند و همچنين با ميانجي‌گري نگرش محيط‌زيستي اثر غيرمستقيم و معناداري بر رفتار مسئولانه محيط‌زيستي دانشجويان دارد. باورهاي زيست‌محيطي به‌طور مستقيم و باواسطه نگرش محيط‌زيستي مي‌‌تواند رفتار مسئولانه محيط‌زيستي و مشاركت در حفاظت از محيط‌زيست را تحت تأثير قرار دهد.