بازپژوهي در مفهوم «كاداستر» و نقش آن در اثبات دعاوي ملكي

كاداستر كه در نظام حقوقي ايران از آن با عنوان «حدّنگار» ياد مي شود، نوعي از نقشه برداري ثبتي است كه داراي ارزش حقوقي بوده و وضعيّت املاك كشور را از پنج جهت ارزش، موقعيّت، مالكيّت، مساحت و نوع كاربري مشخّص مي سازد. به رغم اهميّت و جايگاه اين نهاد در حقوق نوين ثبتي، در نظام حقوقي ايران برخي از مسائل مربوط به آن همچنان مورد غفلت واقع شده است. مهم ترين سؤالي كه در خصوص كاداستر مطرح مي گردد آن است كه «آيا كاداستر توانايي تعارض با ساير ادلّه اثبات دعوا را دارد؟ و در صورت مثبت بودن پاسخ اين سؤال، اطّلاعات كاداستر كدام يك از ادلّه مذكور را نقض نموده و توانايي مقابله با كدام يك از اين ادلّه را ندارد؟». در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصيفي تحليلي، به بررسي ارزش استناد به نقشه هاي كاداستر در دعاوي ملكي پرداخته شده و روشن گرديده است كه با توجّه به طريقيّت ادلّه اثبات دعوا و نقش آنها در دستيابي به فلسفه و هدف اصلي دادرسي يا همان كشف واقعيّت، و با عنايت به ميزان اعتبار و قابليّت اتّكا به اطّلاعات كاداستر، اين اطّلاعات توان مقابله با ساير ادلّه اثبات دعوا و نقض آنها را دارا مي باشد.