ضرب زوجه به وسيله زوج در آيه ۳۴ سوره نساء؛ از مفهوم تا اجرا

با وجود دستور قرآني «عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ» و تأكيد بر سازگاري زوجين با يكديگر، در آيه سي و چهارم سوره مباركه نساء، در رابطه زوج و زوجه ترتيباتي مقرّر شده است كه درخصوص تبيين مفهوم، شرايط و امكان تطبيق آن با حقوق انساني و كرامت زن اختلاف نظراتي وجود دارد؛ به ويژه در مورد اين كه منظور از واژه « وَ اضْرِبُوهُنَّ» در آيه چيست؟ طبق قول مشهور فقهاي اماميّه، منظور از «ضرب» در آيه موصوف، همان مجوّز زدن و تنبيه بدني زنان ناشزه است؛ در عين حال، اين نظر هم از سوي معدودي ارائه شده كه منظور از ضرب، روي تافتن شوهر از زن ناشزه است. هرچند اين نظر، تاب مقابله با قول مشهور را كه متّكي بر برخي روايت و ادلّه ديگر است ندارد اما در عين حال، پذيرش قابليّت اجراي قول مشهور نيز با توجه به برخي از اصول مسلّم حقوقي و پاره اي از احكام قانوني، چندان آسان به نظر نمي رسد.